MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, ücretin bankaya yatırılarak kalanının elden verildiğini, yıllık izin kullanmasına izin verilmediğini ve ücretinin de ödenmediğini, bu nedenle işten çıkarıldığını belirterek ihbar tazminatı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, izin ücreti, resmi tatil mesai ücretinin davalıdan tahsilini talep etmektedir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendisinin işten ayrıldığını, kıdem ve ihbar tazminatı hak etmediğini, sadece kullanmadığı izin alacağı olduğunu ve ödemeye hazır olduklarını, tatillerde çalışma yapılmadığını, 2012 yılı eylül ayında işyerinde çalışmadığından ücret alacağı bulunmadığını, tüm ücretlerin bankadan ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,dinlenen davacı tanığı davacıya izin verilmemesi üzerine izin parasını istemesi ve bununda verilmemesi nedeniyle işten ayrıldığını beyan ettiği davalı tarafça izin belgeleri ile izin ücretinin ödendiğine ilişkin dosyaya belge sunulmadığı davacı yönünden iş akdinin haklı ve geçerli olduğu bu doğrultuda kıdem tazminatına hak kazandığı ancak kendisi ayrılması nedeniyle ihbar tazminatının yerinde görülmediği kanaati ile düzenlenen bilirkişi raporu doğrultusunda kıdem tazminatı ücret alacağı resmi tatil ücreti yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının vekili olmamasına rağmen davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır. Ayrıca AAÜT"sinin 13/1. Maddesinde; "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir." hükmü gereğince reddedilen miktarın 2.837,09 TL olması nedeni ile Mahkemece davalı lehine 1.500 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 355 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 9 nolu bendinin tamamen çıkartılmasına,
Hüküm fıkrasının 10 nolu bendinin tamamen çıkartılarak, yerine;
“10-Davalı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihindeki AAÜT.sinin 13/1. maddesi gereğince reddedilen miktar üzerinden hesaplanan 1.500 TL vekalet ücretinin davacı taraftan tahsili ile davalıya verilmesine,"bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. - 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.