MAHKEMESİ : KOCAELİ 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/11/2011
NUMARASI : 2010/802-2011/797
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 1993 yılında işe başladığını, şoför olarak çalışıp emekli olduğunu, kıdem tazminatı aldığını ancak kıdem tazminatının hizmet süresinin yanlış değerlendirmesi nedeni ile eksik hesaplandığını ileri sürerek, bakiye kıdem tazminatının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, Yasa gereğince kamu kuruluşlarında geçen hizmet sürelerinin birleştirilmesinin mümkün olduğunu, davacının daha önce çalıştığı İzkaya şirketinin ise Belediyenin ortak olduğu bir Anonim Şirket olduğunu, bu durumun şirketi kamu kurumu haline getirmeyeceğini, hizmetlerin birleştirilmesi yolu ile kıdem tazminatı ödenmesinin mümkün olmadığını, davacının İ.. A.Ş."deki çalışmasının iş akdinin feshi ile son bulduğunu, daha sonra Belediye bünyesinde çalışmaya başladığını, iş yeri devrinin söz konusu olmadığını, hizmet akdinin devrinin sözkonusu olabilmesi için ise devreden ve devralan işveren ile işçi arasında üçlü mutabakatın varlığı gerektiğini, olayda böyle bir mutabakatın olmadığını, İ.. A.Ş."den ayrılıp ve Belediyede çalışmaya başlayan diğer işçiler tarafından açılan ve Kocaeli 2. İş Mahkemesinde görülen davaların, Yargıtay"ca onandığını, bu kararların davacının davasında haksız olduğunu gösterdiğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, talep dönemi ile ilgili olarak, davacının devamlı suretle belediye hizmetlerinde çalıştırıldığı ancak sigorta bilidirimlerinin başka işyerlerinden yapıldığı, daha sonra da davalı Kocaeli Belediye Başkanlığında çalışmasına devam edip en son 14.1.2010 tarihinde emekli olduğu, farklı işverenler tarafından çalıştırılmasından dolayı oluşan kıdem tazminatının ödenmediği, her ne kadar birden fazla işveren yanında davacı çalışmış ise de bu işverenlerden Saraybahçe Belediyesi lav edilerek Büyükşehir Belediyesine devredildiği, bu nedenle davalı Büyükşehir Belediyesinin Saraybahçe Belediyesinde geçen çalışmalardan dolayı oluşacak kıdem tazminatından sorumlu olduğu, davacının başlangıçtan itibaren Belediye hizmetlerinde çalıştığı ve bu nedenle çalıştığı tüm süre üzerinden hesaplanan kıdem tazminatından yapılan ödeme düşüldükten sonra kalan fark kıdem tazminatı talebine hak kazandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı davalı Belediye Başkanlığı nezdinde 1993 yılında çalışmaya başlayıp 2010 yılında emekli olarak ayrıldığını ileri sürmüş, davalı Belediye Başkanlığı ise davacının 01/12/1995 tarihi öncesi çalışmalarının kendilerinde geçmediğini savunmuştur.
Davalı işverence düzenlenen hizmet belgesine göre davacının 01/12/1995-14/01/2010 tarihleri arasında önce Saraybahçe Belediyesinde daha sonrada davalı Belediye nezdinde çalıştığı belirtilip kıdem tazminatı hesabı bu süre üzerinden yapılmıştır.
Mahkemece davacının kıdem tazminatı, davalı Belediye Başkanlığından önceki S.. Bayındırlık Hizmetleri Tic. Ve San. A.Ş. ile İ.. A.Ş. şirketindeki çalışmaları esas alınarak belirlenmiş ise de İ.. A.Ş. nin davalı Belediyenin alt işvereni; Ş.. Bayındırlık Hizmetleri Tic. Ve San. A.Ş. şirketinin ise davalı Belediyeye katılan Saraybahçe Belediyesinin alt işvereni olup olmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Mahkemece bu yönde araştırma yapılarak ve emsal gösterilen Kocaeli 2. İş Mahkemesinin 2006/344 E. sayılı dosyasındaki saptamalar da dikkate alınarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olmuştur.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.