Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu 2000/242 Esas 2000/283 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
VERGİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No: 2000/242
Karar No: 2000/283

Temyiz Eden: Kültür Bakanlığı
Vekili: ...
Karşı Taraf: ... Belediye Başkanlığı
Vekili: ...

İstemin Özeti: ... Belediyesine 1997 yılının Ekim döneminde Kültür Bakanlığınca ... Müzesi ve bağlı ören yerleri gelirlerinden ödenmesi gereken %40 payın eksik ödendiğinden bahisle noksan payın ve bunun üzerinden hesaplanan gecikme zammının tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmiştir.
Ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi 25.11.1999 günlü ve E:1998/4822, K:1999/4438 sayılı kararıyla; daha önce açılan ve 23.12.1998 günlü ve E:1998/4822 sayılı kararla, bu dosyanın bağlantılı bulunduğuna karar verilen Dairelerinin E:1998/695 sayılı dosyasında belediye payının hesaplanmasında esas alınmak üzere müze giriş ücreti ve bilet fiyatının ayrı ayrı belirlenmesine yönelik Kültür Bakanlığı Döner Sermaye İşletmeleri Merkez Müdürlüğü Yönetim Kurulunun 23.9.1997 tarih ve ... sayılı kararının Dairelerinin 25.11.1999 günlü ve K:1999/4437 sayılı kararıyla iptal edildiği, belediye paylarının hesaplanmasında müze giriş ücreti ile müze bilet fiyatlarının ayrı ayrı belirlenmesi dolayısıyla belediye payının azaltılması
sonucunu doğuran düzenlemenin Dairelerinin anılan kararı ile iptal edildiğine göre eksik ödenen payın tahsili yoluna gidilmesinin yerinde olduğu, ancak dosyadaki bilgi ve belgelerden ödeme emrine konu belediye payının davacı Bakanlık tarafından ödendiği anlaşıldığından, ödeme emrinin bu kısmı hakkında karar verilmesine yer olmadığı, 5237 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ile Diğer Kanunlarla, Belelediyelere Verilen Payların Belediye Vergi ve Resimleri Hükmünde Olduğuna Dair Kanunun 3986 sayılı Kanunla değişik 1 inci maddesinde; 5237 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ile diğer kanunlarla belediyelere verilmekte olan her çeşit payların belediye vergi ve resimleri hükmünde
olduğunun açıklandığı, 6183 sayılı Yasanın 1 inci maddesinde bu yasanın kapsamının belirlendiği, bu hükümler karşısında, belediye vergi ve resmi niteliğinde olan, bu payın takip ve tahsilinde de 6183 sayılı yasa hükümlerinin uygulanması gerektiğinden, süresinde ödenmeyen pay nedeniyle 6183 sayılı Yasanın 51 inci maddesi uyarınca vade tarihi ile ödeme tarihi arasındaki süre için gecikme zammı hesaplanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emrinin belediye payına ilişkin kısmı hakkında karar verilmesine yer olmadığına, gecikme zammına ilişkin kısmının reddine karar vermiştir.
Karar, Kültür Bakanlığınca temyiz edilmiş ve kanuni faiz ödenmesinin söz konusu olamayacağı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Tetkik Hakimi ...'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

Danıştay Savcısı ...'in Düşüncesi: Danıştay Dokuzuncu Dairesinde 1998/4822 esas sayılı Dosyaya verdiğimiz savcılık düşüncemize göre davalı Bakanlığın temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekeceği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
... müzesi ve bağlı ören yerleri gelirlerinden ödenmesi gereken payın noksan ödendiğinden bahisle %40 pay ve üzerinden hesaplanan gecikme zammının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada, pay hakkında karar verilmesine yer olmadığına gecikme zammına yönelik olarak davanın reddine karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesi kararı temyiz edilmiştir.
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde, amme alacağının ödeme süresi içinde ödenmeyen kısmına vadenin bitim tarihinden itibaren her ay için ayrı ayrı gecikme zammı uygulanacağı kurala bağlanmış olup, belediye vergi ve resmi niteliği taşıyan ve süresinde ödenmediği tartışmasız olan müze giriş ücretinden davacı belediyeye ödenecek pay nedeniyle hesaplanan gecikme zammında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine 13.10.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.