Danıştay 3. Daire 2020/4556 Esas 2021/1637 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/4556
Karar No : 2021/1637


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı/…(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

2-(DAVACI) … İnşaat Gıda Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca verilen bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İnşaat taahhüt işi yapan davacı adına, …'ye ait, hazır beton içerikli olup gerçek bir teslime dayanmayan faturaları kayıtlarına dahil etmesi nedeniyle, fatura tutarlarının genel yönetim giderlerinden çıkarılması sonucu 2005 yılı için re'sen salınan kurumlar vergisi ve aynı yılın Nisan-Haziran ve Ekim-Aralık dönemleri için salınan geçici vergi ile söz konusu vergiler üzerinden tekerrür nedeniyle artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını yasal kayıtlarında muhasebeleştirdiği … hakkındaki saptamaların, davacıya düzenlediği faturaların gerçek bir emtia teslimine dayanmadığını kanıtlayıcı mahiyette olduğu olayda Mahkemelerince yaptırılan ve karara esas alınabilir nitelikteki bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapora göre faaliyet giderlerinden, sahte fatura tutarlarının düşülmesi halinde kalan faaliyet gideriyle beyan ettiği hasılatın elde edilmesinin olanaklı olduğu tespit edildiğinden yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, ancak mahsup dönemi geçen geçici verginin aranmayacağı ve yıllık vergiye mahsuben peşin alınan geçici vergi üzerinden üç kat vergi ziyaı cezası kesilemeyeceği, 2004 yılına ilişkin olup 2009 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi yönünden dava reddedilmiş, geçici vergi ile vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı kaldırılmış geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ise bir kata indirilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, daha önce işlenmiş bir fiil için kesilen cezanın kesinleşme tarihinden sonraki bir tarihte işlenmiş olmasının cezanın tekerrüre esas alınması için yeterli olduğu, dava konusu vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, sadece hazır beton alım satım faaliyeti ile değil inşaat işi ile de iştigal edildiği, resmi kurumların inşaat işlerinde hazır betonların kullanıldığı, bilirkişi raporunda sadece beton alım satım faaliyetine ilişkin faturaların sahtelik oranlarının hesaplandığı, tüm mal ve hizmet alımı toplamlarındaki sahtelik oranlarının esas alınması durumunda oranın düşeceği, yıllara sari inşaat işiyle uğraşıldığından hak edişlerin bir sonraki yılda alındığı, ödemelerin banka aracılığıyla yapıldığı ve sevk irsaliyelerinin düzenlendiği ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI :
Davacı tarafından, davalı idarenin ileri sürdüğü sebeplerin kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ :Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu'nun 01/07/2020 tarih ve E:2019/1597, K:2020/935 sayılı kararıyla Dairemize gönderilen dosya ile ilgili Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 30/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.