MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 09.02.2009 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali, mera olarak özel siciline tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22.02.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, mera iddiasına dayalı tapu iptali ve sınırlandırma ile suya elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece dava kısmen kabul edilerek, 108 ada 62 sayılı parselin tapu kaydının iptaline, tarla vasfı ile müdahil ... adına tapuya tesciline, suya yönelik elatmanın önlenmesi davasının reddine karar verilmiştir.
Hukuki nitelikleri itibariyle devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerden olan meralar özel mülkiyete konu olamazlar. Bu nedenle de mülkiyeti devlete ait olan yerlere ilişkin davayı Hazine açabileceği gibi meraların sınırları içinde bulunduğu ve yararlanma hakkı olan köy tüzelkişilikleri ve belediyelerin de dava açma hakları vardır.
Somut olayda; dava köy halkından olan gerçek kişiler tarafından açılmış, köy tüzel kişiliği davaya müdahil olarak katılmıştır. Mahkemece, davanın yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar gerçek kişiler yönünden aktif dava ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken bu yönün gözetilmemesi doğru görülmemiştir.
Davaya müdahil olarak katılan köy tüzel kişiliğinin istemi yönünden ise, ziraat bilirkişisi tarafından verilen 30.06.2010 tarihli rapor ile taşınmazın tarım arazisi vasfında olduğu mera olmadığı belirlenmiştir. Yine keşifte dinlenilen mahalli bilirkişiler ile taraf tanıkları dava konusu taşınmazın tarafların kök murislerine ait yer olduğu, mera olarak kullanılmadığını beyan etmişlerdir. Bu açıklamalar doğrultusunda taşınmazın mera olduğu ispatlanamadığı için davanın reddine karar verilmesi gerekir.
Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatıranlara iadesine, 19.01.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.