Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1647 Esas 2019/1270 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1647
Karar No: 2019/1270
Karar Tarihi: 11.02.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1647 Esas 2019/1270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildi. Ancak temyiz sürecinde, mahkemenin sahteciliğin aldatma yeteneğini ve objektif olarak herkese karşı aldatma yeteneği olup olmadığını tartışmadığı gerekçesiyle karar bozuldu. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, karar BOZULDU ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca istem gibi yeniden yargılama yapılması kararı verildi.

11. Ceza Dairesi 2017/1647 E. , 2019/1270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneği bulunup bulunmadığının takdirinin yargılamayı yapan hakime ait olması ve yapılan sahteciliğin belli bazı kişilere karşı değil, objektif olarak herkese karşı aldatma yeteneğine sahip olması gerektiği cihetle; dosyada bulunan 20.02.2013 tarihli ekspertiz raporunda, şasi seri numaralarının bulunduğu kule etrafında yapılan değişikliğin görevli kişiler ve 3. Kişiler yönünden iğfal kabiliyetine haiz olup olmadığı hususunda herhangi bir değerlendirmeye yer verilmemesi karşısında, suça konu motor bloku üzerinde bulunan şasi numaralarındaki sahteciliğin aldatıcılık niteliğini taşıyıp taşımadığının bir bilirkişi katılımı ile yapılacak keşif sonucunda özellikleri tutanağa yazılarak belirlenmesi ve gerekçeli kararda tartışılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 11/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.