MAHKEMESİ : İZMİR 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/08/2011
NUMARASI : 2010/822-2011/484

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalıya ait iş yerinde 03.03.2006-28.04.2010 tarihleri arasında çalıştığını, en son net 750,00 TL ücret aldığını, davalı işverenlikteki çalışmasının haftanın 6 günü 07.30-19.00 saatleri arasında olduğunu ve fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, yıllık izin haklarının kullandırılmadı gibi ücretlerinin de ödenmediğini, genel tatillerde çalıştığını, iş akdinin davacı tarafından evlilik nedeniyle sona erdirdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili; tüm işçilik alacaklarının 5 yıllık zamanaşımına tabi olup ıslah tarihi itibarı ile alacakların zamanaşımına uğradığını, davanın öncelikle bu sebeple reddinin gerektiğini, davacının kıdem tazminatı isteminin haksız olduğunu, kayıt elemanı olarak çalıştığını ve fazla mesaisinin bulunmadığını, müvekkilinin dershanecilik alanında faaliyet gösterip genel tatil günlerinde kapalı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ç) Temyiz:
Karar süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
D) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin, fazla çalışma yapıp yapmadığı ve genel tatillerde çalışıp çalışmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını ve genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddialarını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma yapıldığının ve genel tatillerde çalışıldığının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın ve genel tatillerde çalışıldığının yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir.
Somut olayda; davacı fazla çalışma yaptığı ve genel tatillerde çalıştığı yönündeki iddialarını kanıtlamak amacı ile tanık dinletmiş olup davacının dinlettiği tek tanık olan S.. A.."ın davalı iş yerinde çalıştığı süre dikkate alındığında davacının tüm hizmet süresine yönelik olarak görgüye dayalı bilgisinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Davacı tanığının ancak davacı ile birlikte davalı iş yerinde çalıştığı süre ile beyanlarına itibar edilerek genel tatil ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınması gerektiği ve birlikte çalışılmayan dönem için davacının genel tatillerde çalıştığı ve fazla çalışma yaptığı yönündeki iddialarını ispatlayamadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
3- Davalı vekilinin, ıslah talebine karşı süresinde zamanaşımı itirazında bulunmasına rağmen bu itirazın dikkate alınmaması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Açıklanan sebepler ile temyiz edilen kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.