Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/52625
Karar No: 2014/2052
Karar Tarihi: 28.01.2014

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/52625 Esas 2014/2052 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2011/52625 E.  ,  2014/2052 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I
    A) Davacı isteminin özeti:
    Davacı vekili; müvekkilinin, 10.03.2003-23.02.2009 tarihleri arasında net 3.1000 TL ücretle davalı iş yerinde gerber operatörü modelist olarak çalıştığını, 12.10.2008 tarihinde evlenen davacının 26.12.2008 tarihinde verdiği dilekçe ile işten ayrılmak istediğini bildirdiğini davalı işverenliğin davacıdan bir süre daha çalışmasını talep ettiğini, işten ayrılırken de davacıya 5.124 TL kıdem tazminatı ödediğini ancak davacının ücreti ve işyerinde uygulanan sosyal haklar dikkate alındığında bu miktarın eksik olduğunu, ayrıca ödenmemiş ücret alacağının bulunduğunu hak ettiği fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin de ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    B)Davalı cevabının özeti:
    Davalı vekili; davacının 18.06.2003 -02.03.2009 tarihleri arasında en son 700 TL ücretle davalı iş yerinde çalıştığını, kendi isteği ile işten ayrıldığını bu nedenle kıdem tazminatına hak kazanmamasına karşın 03.03.2009 tarihinde davacının Garanti Bankası Güneşli şubesindeki hesabına ödeme yapıldığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, iş yerinde davacı konumunda olanların fazla çalışma yapmasını gerektirecek bir durumun söz konusu olmadığını, iş yerinde cumartesi ve pazar ile dini ve milli bayramlarda çalışma olmadığını savunarak davanın davanın reddini talep etmiştir.
    C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Ç)Temyiz:
    Karar süresi içinde taraflarca temyiz edilmiştir.
    D)Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Davacı, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı iddiası ile alacak talebinde bulunmuş olup bu iddiasını tanık beyanları ile ispatlamıştır. Mahkemece, ulusal bayram ve genel tatillerde ki çalışmanın yazılı delil yerine takdiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile ispatlandığından 1/3 oranında taktiri indirim yapılarak alacak hüküm altına alınmıştır.
    Dairemizin önceki kararlarında ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden yapılan indirim üzerine, reddedilen kısım için davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği kabul edilmekteydi (Yargıtay 9.HD. 11.02.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K.). Ancak, işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada, mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı işçi tarafından bilenemeyeceğinden, Dairemizce 2011 Yılı itibarıyla maktu ve nispi vekâlet ücretlerinin yüksek oluşu da dikkate alınarak konunun yeniden ve etraflıca değerlendirilmesine gidilmiş, bu tür indirimden kaynaklanan ret sebebiyle davalı yararına avukatlık ücretine karar verilmesinin adaletsizliğe yol açtığı sonucuna varılmıştır. Özellikle seri davalarda indirim sebebiyle kısmen reddine karar verilen az bir miktar için dahi her bir dosyada zaman zaman işçinin alacak miktarını da aşan maktu avukatlık ücretleri ödetilmesi durumu ortaya çıkmaktadır. Yine daha önceki kararlarımızda, yukarıda değinildiği üzere, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden yapılan indirim sebebiyle ret vekâlet ücretine hükmedilmekle birlikte, Borçlar Kanununun 161/son, 325/son, 43 ve 44 üncü maddelerine göre, yine 5953 sayılı Yasada öngörülen yüzde beş fazla ödemelerden yapılan indirim sebebiyle reddine karar verilen miktar için avukatlık ücretine hükmedilmemekteydi. Bu durum uygulamada hakkaniyete aykırı sonuçlara neden olduğundan ve konuyla ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde de herhangi bir kurala yer verilmediğinden, Dairemizce eski görüşümüzden dönülmüş ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden yapılan takdiri indirim nedeniyle reddine karar verilen miktar bakımından, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
    Somut olayda; yukarıdaki ilkeler doğrultusunda takdiri indirim sonucu oluşan red nedeni ile davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/1. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:
    Temyize konu kararın hüküm fıkrasındaki davalı lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin “Davalı vekille temsil edildiğinden karar tarihindeki AAÜT ne göre hesaplanan 1.100.TL nispi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,” şeklindeki paragrafın tamamen çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin 6.80 TL"nin davacıya arta kalanın davalıya yükletilmesine, 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi