Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2012/154 Esas 2012/3168 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/154
Karar No: 2012/3168

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2012/154 Esas 2012/3168 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıyla arasında elektrik satımına ilişkin konut abone sözleşmesi olduğunu belirterek, haksız şekilde fatura tahakkuk edildiğini ileri sürerek borcunun tesbitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay, uyuşmazlığın Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında olduğunu belirtmiş ve tüketici mahkemesi olarak bakılması gerektiğine karar vermiştir. Kanunun amacı, kapsamı, mal, satıcı ve tüketici tanımları açıklandıktan sonra 23. maddesi uyarınca tüketici mahkemelerinin görevli olduğuna vurgu yapılmıştır. Kararda, 4822 sayılı yasayla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'a dair hükümler açıklanmıştır.

(Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi 2012/154 E. , 2012/3168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı-davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, davalı ile aralarında elektrik satımına ilişkin konut abone sözleşmesi bulunduğunu, haksız şekilde fatura tahakkuk edildiğini ileri sürerek 12.551.20 TL borçlu olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta davacı ile davalı arasında 4077 sayılı yasada tanımlanan şekilde elektrik satış sözleşmesi ilişkisi bulunduğu anlaşılmaktadır.
4077 sayılı Yasanın 23.maddesinde bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağı öngörülmüştür. Taraflar arasındaki uyuşmazlık Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığına göre davaya bakmaya Tüketici Mahkemesi görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda kazanılmış hak da söz konusu olmaz. Bu durumda mahkemece davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, (2) no"lu bent gereğince tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, 554.51 TL kalan harcın davalıdan alınmasına ve yine 2.75 TL. kalan harcın davacıdan alınmasına, 15.2.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.