Esas No: 1999/4711
Karar No: 2000/3432
Karar Tarihi: 21.11.2000
Danıştay 9. Daire 1999/4711 Esas 2000/3432 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, banka ile yaptığı Ticari İşletme Rehni Sözleşmesi gereğince rehin verdiği taşınmazların tapu siciline tescil edilirken ödediği harcın ret ve iadesi istemiyle dava açtı. Ancak mahkeme, Harçlar Kanununa ekli Tarifede öngörülen harca tabi tutulmasında hukuka aykırılık olmadığı gerekçesiyle davayı reddetti. Temyiz isteminde ise mahkemenin kararının bozulması talep edildi. Savcı ve Tetkik Hakimi ise temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğini belirtti. Danıştay Dairesi de bu görüşe katılarak, temyiz isteminin reddine ve Mahkeme kararının onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 492 sayılı Kanuna ekli 4 sayılı Tarifenin (1) numaralı bölümünün 7. fıkrasının (a) bendinde ipotek tesisinde ipotekle sağlanan borç miktarı üzerinden binde 2.4 oranında harç alınacağı belirtiliyor.
- 1447 sayılı Ticari İşletme Rehni Kanunu'nun 5. maddesinde, rehin sözleşmesinde tescil harç ve masraflarının hangi tarafa ait olacağının belirtileceği, 7. maddesinde ise ticari işletme rehni tesis edilen rehin gayrim
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1999/4711
Karar No: 2000/3432
Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekilleri : …
Karşı Taraf : 2 Eylül Vergi Dairesi Müdürlüğü - ESKİŞEHİR
İstemin Özeti : Davacının … Bankası T.A.Ş. ile yapmış olduğu ticari işletme rehni sözleşmesi gereğince bankaya rehnetmiş olduğu taşınmazların tapu siciline tescili esnasında ihtirazi kayıtla ödenen tapu harcının ret ve iadesi istemiyle açılan davayı; 492 sayılı Kanuna ekli 4 sayılı Tarifenin (1) numaralı bölümünün 7. fıkrasının (a) bendinde ipotek tesisinde ipotekle sağlanan borç miktarı üzerinden binde 2.4 oranında harç alınacağının hükme bağlandığı, diğer yandan 1447 sayılı Ticari İşletme Rehni Kanununun 5. maddesinde, tescil harç ve masraflarının hangi tarafa ait olacağının rehin sözleşmesinde belirtileceği, 7. maddesinde de bu kanuna istinaden tesis edilen rehin, ticari işletmenin üzerinde faaliyet gösterdiği gayrimenkul işletme sahibine ait ise bu gayrimenkulün tapu kütüğündeki sayfasındaki beyanlar hanesine derhal kaydedileceği, aynı Kanunun 20.maddesinde de ticari işletme rehni hakkında bu kanunda hüküm bulunmayan hallerde gayrimenkul rehni hükümlerinden bu kanun hükümlerine aykırı olmayanların uygulanacağının belirtildiği, Türk Medeni Kanununun ilgili hükümlerinden, gayrimenkul rehninin, bir borca karşılık bir gayrimenkulün teminat olarak gösterilmesi olduğu, ipoteğin ise bir gayrimenkulün bir borca karşılık olarak gösterildiği ve tapuya tescili gereken ayni hak niteliğinde gayrimenkul rehni olduğunun anlaşıldığı, bu hükümlerin değerlendirilmesinden, davacının banka ile yapmış olduğu ticari işletme rehni sözleşmesi gereğince sahibi bulunduğu gayrimenkullerin rehnedilmesi ve gayrimenkul rehninin ipotek niteliğinde olması sebebiyle 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli (4) sayılı Tarifede öngörülen harca tabi tutulmasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; ticari işletme rehni nedeniyle noterde harcın ödendiği, rehnin tapu kütüğüne tescilinin harca tabi olmaması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına, ....- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 21.11.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
