MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 677 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 06.07.1955 tarihli, 1955/9 E. 1955/17 K. sayılı kararında; 677 sayılı Kanun"un ruh ve maksadının, cemiyeti hurafelerden ve batıl itikatlardan kurtarmak ve halkın bu yüzden istismar edilmesini önlemek olduğunun, Kanun"un maksadı dairesinde atılı suçun teşekkülü için Kanunda yazılı fiillerin menfaat temini maksadına müstenit olarak mutad meşgale halinde getirilmesi ile bunlarla iştigal edenlerin bu sıfatlarla tanınmış bulunmasının şart olduğunun belirtilmesi karşısında;
Temyize konu somut uyuşmazlıkta, dosyada mevcut 27.08.2008 tarihli tutanakta, zabıta tarafından rutin denetim sırasında işyerinin ruhsatsız olduğu ve yeni açıldığının tespit edildiği, denetim sırasında sanığın alt katta kimliği tutanağa yazılmayan ve sonradan da belirlenemeyen bir şahsa kahve falı bakarken görüldüğü, işyeri camında fala bakılır yazısının mevcut olduğu, dosyada başkaca bir delil bulunmadığı, sanığın savunmasında olay sırasında sadece eğlence amaçlı kahve falı baktığını, 4 TL kahve ücreti dışında bir para almadığını beyan ettiği görülmekle;
Sanığın kahve falı bakma işini mutad meşgale haline getirip getirmediğinin ve bundan menfaat elde edip etmediğinin araştırılması bakımından; gerek soruşturma aşamasında gerekse kovuşturma sırasında açık kimliği tespit edilemeyen kahve falına baktıran kişilerin tanık olarak dinlenmelerinin mümkün olmaması ve sanığın yukarıda yazılı emsal içtihadı birleştirme kararı doğrultusunda, bu aşamada üzerine atılı suçu işlediğinin her türlü şüpheden uzak ve kesin delillerle ispatlanmasının mümkün olmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerekirken, mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise;
Sanığın üzerine atılı eylemi karşılığında hakkında kamu davası açılan 677 sayılı Kanun"un 1/2. maddesi;
"...Alelümum tarikatlerle şehlik, dervişlik, müritlik, dedelik, seyitlik, çelebilik, babalık, emirlik, nakiplik, halifelik, falcılık, büyücülük, üfürükçülük ve gayıptan haber vermek ve murada kavuşturmak maksadiyle nüshacılık gibi unvan ve sıfatların istimaliyle bu unvan ve sıfatlara ait hizmet ifa ve kisve iktisası memnudur. Türkiye Cumhuriyeti dahilinde salatine ait veya bir tarika veyahut cerri menfaate müstenit olanlarla bilümum sair türbeler mesdut ve türbedarlıklar mülgadır. Seddedilmiş olan tekke veya zaviyeleri veya türbeleri açanlar veyahut bunları yeniden ihdas edenler veya ayını tarikat icrasına mahsus olarak velev muvakkaten olsa bile yer verenler ve yukarıdaki unvanları taşıyanlar veya bunlara mahsus hidematı ifa veya kıyafet iktisa eyleyen kimseler üç aydan eksik olmamak üzere hapis ve elli liradan aşağı olmamak üzere cezayı nakdiile cezalandırılır."
Hükmünü içermektedir.
5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 4/b) maddesi;
"... b) Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul olunup da;
1. 31.12.1939 tarihine kadar yürürlüğe girmiş bulunan kanunlardaki para cezaları seksenbeşbinyediyüzonbeş katına,...
Çıkarılmıştır."
5252 sayılı Kanun"un 5/2. maddesi;
"...(2) Bu kanunlarda Türk Ceza Kanununda belirlenen cezalar sistemine uygun değişiklik yapılıncaya kadar, (…) alt veya üst sınırlar arasında uygulama yapılmasını gerektirir nitelikteki adli para cezalarında cezanın alt sınırı dörtyüzellimilyon, üst sınırı yüzmilyar Türk Lirası olarak uygulanır. Bu fıkra hükümleri, nispî nitelikteki adli para cezaları hakkında uygulanmaz..."
Hükümlerini içermesi karşısında, sanık hakkında 677 sayılı Kanun"un 1/2. maddesi gereği uygulama yapılırken, hapis cezasının alt sınırdan tayini ile birlikte, para cezası yönünden de alt sınırdan 450 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken, mahkemece 4285 TL"den başlayarak TCK"nin 62/1. maddesinin uygulanması sonucu 3570 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 29.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.