MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarihli ve 2012/6-1431 E., 2013/18 K. sayılı kararı ile 2012/13-1444 E., 2013/305 K. sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, bu nedenle mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemiş ise de bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 142/2-h, 143/1 maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 145. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılırken, 3 yıl 9 ay hapis yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 12 ay hapis cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
2-Sanık müdafiinin kısa kararın açıklandığı 16/12/2015 tarihli oturumda sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim hükümlerinin uygulanması talebini de içerdiği halde bu konuda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.