MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki müdahalenin meni davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, 14.09.2000 ve 01.05.2004 tarihlerinde Türkiye Denizcilik İşletmeleri A.Ş ile yaptığı kira sözleşmesi ile Eski ... Vapur İskelesinin salon dış tarafta bulunan 9, 25 m2’lik boş alan büfeyi ve 3 m2’lik depoyu işletmek üzere 6570 sayılı yasa kapsamında senelik olarak kiralandığını, davalı ... ile Denizcilik İşletmeleri arasında 19.10.2006 tarihli ek protokol imzalandığını, kiralama, tahliye ve tüm ayni ve şahsi tasarruf haklarının sadece belediyeye ait olacağının hükme bağlandığını, davalının 23.11.2006 tarihli ihtarname ile kiracı olarak bulunduğu büfeyi, iskelede bakım ve onarım yapılacağından 7 gün içinde tahliye ve boş olarak teslim etmesini, aksi takdirde 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15.maddesinin p bendinin 6.fıkrası gereğince Mülki İdare Amiri tarafından tahliye edileceğinin ihtar edildiğini belirterek, 6570 sayılı yasa kapsamında kira sözleşmesi devam ettiğinden, sözleşmenin devamının ve kiracı sıfatının tespitine, davalının haksız müdahalesinin men’ine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava taraflar arasındaki sözleşmenin 6570 sayılı yasa kapsamında kaldığından bahisle taraflar arasındaki kiracılık ilişkisinin devam ettiğinin tespitine ve çıkarılan muarazanın giderilmesine ilişkindir. Mahkemece, davaya konu işyerinin 6570 sayılı yasaya göre kiraya verildiği sabit olduğundan davalı idarenin 6570 sayılı yasaya göre tahliye davası açma davası saklı kalmak üzere davacının kiracı olduğu eski ... Vapur İskelesi merdiven altındaki yaklaşık 3 m2"lik depo ile aynı yerdeki 925 m2"lik açık alanda bulunan büfeye vaki müdahalesinin men’ine karar verilmiştir. 2886 sayılı Devlet İhale Kanunun 75/3.maddesinde; tahliyeye ilişkin koşullar ile birlikte kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde sözleşmede hüküm varsa ona göre hareket edileceği, aksi halde ecrimisil alınacağı hükmü yer almaktadır. Bu hüküm, esasen Hazine tarafından kiraya verilen taşınmazlara ilişkin olmakla birlikte; 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15.maddesinin 3.fıkrasının 2.cümlesinde, 2886 sayılı Kanunun belediye taşınmazları hakkında da uygulanacağı hükme bağlanmakla; belediyelere ait taşınmazlarla ilgili kira sözleşmelerinde de 2886 sayılı Kanunun 75.maddesi hükümleri uygulanacaktır.Hal böyle olunca, somut olayda 6570 sayılı Kanun hükümlerinin uygulama yeri bulunmamakta; uyuşmazlığın 2886 sayılı Kanunun 75.maddesi çerçevesinde çözümlenmesi gerekmektedir. Şu durumda, anılan yasal düzenlemeye göre taraflar arasındaki kira sözleşmesinin, kira süresinin dolduğu tarihten itibaren, kira akdi süresiz hale gelmeyip, sözleşmenin sona ermesi nedeniyle davacının fuzuli şagil durumuna düştüğü, davalı kiralayanın tahliye istemesinde haksız bir yön bulunmadığı anlaşılmakla, davacının açtığı davanın reddi gerekir. (Hukuk Genel kurulunun 2010/13-671 esas, 2009/696 karar sayılı kararı da bu yöndedir.) Bu nedenle de haksız olarak açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 1.782.00 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 25.1.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.