
Esas No: 2016/8690
Karar No: 2021/2202
Karar Tarihi: 13.04.2021
Danıştay 4. Daire 2016/8690 Esas 2021/2202 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/8690
Karar No : 2021/2202
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … İmalat ve Kaplama Sanayi
Ticaret Limited Şirketi
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2010/12 dönemine ilişkin katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının ilgili dönemde fatura aldığı … Kurumlar Vergi Dairesi mükellefi … Boya Kim. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda; alçı ve alçıpan türevlerinin ticari faaliyeti ile iştigal ettiği, fatura bastırdığı, davacı şirket adına düzenlenen faturaların bastırılan faturalar arasında yer almadığı, mükellefin faaliyetinin gerçek olduğu, mükellef bilgileri kullanılarak 2007 ila 2011 yılları arasında muhtelif kişi/kurumlara taklit faturalar düzenlendiği, mükellef tarafından basımı yaptırıldığı tespit edilen faturalar haricinde bastırılmış belgeye rastlanılması halinde taklit faturalar olarak kabul edilmesi gerektiği hususlarına yer verildiği anlaşıldığından adı geçen mükelleften alınan faturalara ait katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan üç kat vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan davalı idare tarafından tekerrüre dayanak vergi ziyaı cezasına ilişkin dosyaya belge sunulmuş olmasına karşın tekerrüre dayanak cezanın kesinleştiğine ilişkin herhangi bir tevsik edici bilgi veya belge sunulamadığı, kaldı ki, tekerrüre dayanak teşkil eden cezanın 2010/1 dönemine ilişkin olduğu, bu haliyle farklı takvim yıllarına ilişkin cezalara tekerrür hükümleri uygulanabileceği hükmü dikkate alındığında vergi ziyaı cezasının tekerrür nedeniyle artırılan kısmında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, cezalı tarhiyatın dayanağı olarak gösterilen vergi tekniği raporunun tebliğ edilmemesinin ihbarnameyi hükümsüz kıldığı ve savunma hakkının kısıtlandığı, eleştiri konusu yapılan firmalar hakkında yapılan işlemlerin sonuçlarının Vergi Mahkemesince araştırılmadığı, mal alımlarının gerçek olduğu hususunun inceleme raporunda yapılan değerlendirme bölümünde kabul edildiği, önceki dönemlere ilişkin davada kabul kararı verilerek cezalı tarhiyatların iptal edildiği belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının tekerrüre ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
