Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1947 Esas 2022/2306 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : Sanık ... hakkında;
TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca ölüm nedeniyle düşme
CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar ..., ..., ..., ...’in beraatine ve sanık ... hakkındaki davanın ölüm nedeniyle düşürülmesine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkındaki düşme hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya kapsamında bulunan UYAP'tan temin edilen nüfus kayıt örneğinden, sanık ...’nun 11/07/2014 tarihinde hükümden önce öldüğü anlaşılmakla, yapılan yargılamaya göre Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2015 tarih 2014/170 E. 2015/171 K. sayılı kararında isabetsizlik bulunmadığından, katılan vekilinin düşme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 64/1. ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin dayanak kanun maddesinin sadece TCK’nın 64/1. maddesi olarak belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında yer alan ve “TCK’nın 64/1” ibaresinden sonra gelen “maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “ve CMK’nın 223/8. maddeleri” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;
2- Katılan vekilinin beraat kararları yönünden temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Pamukluk barajı inşaatı proje müdürü sanık ..., proje müdür yardımcısı sanık ... Çakmakcı, pamukluk barajında topograf olarak çalışan sanık ... ve taşeron şirkette maden mühendisi olarak görev yapan sanık ...'nun sorumlulukları altında devam eden baraj inşaatı esnasında yapılan patlamalı çalışmalar esnasında bir adet tarihi sarnıç yapısının tahrip olduğu ve 1. Derece Arkeolojik Sit Alanı içine taşan izinsiz uygulama olduğu iddiasıyla açılan kamu davası ile ilgili olarak; mahallinde icra edilen keşif neticesinde düzenlenen arkeolog bilirkişi raporunda, suça konu alanın Adana Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 26/09/2012 tarih 1364 sayılı kararı ile genişletilen 1. derece arkeolojik sit alanı içerisinde kaldığının belirtildiği, anılan kararın 30.10.2012 – 30.11.2012 tarihleri arasında mahallinde ilan edildiği, dosyaya konu olayda sanık ...’in 15/08/2012 tarihli yazısı üzerine müze müdürlüğü yetkililerince 17/08/2012 tarihinde yerinde yapılan incelemede doğal şartlar nedeniyle gün içinde tamamının incelenemediği ancak taşınmazın yaklaşık 20 -30 m kuzeydoğusunda arkeolojik sit alanı bulunduğu, uygun zamanda çalışmanın tamamlanarak kurum görüşü verilebileceğinin belirtilmesinden sonra 25/01/2013 tarihine kadar herhangi bir incelemenin yapılmadığı, sanıkların savunmalarında bu bölgede 17/08/2012 tarihinden sonra herhangi bir çalışmanın yapılmadığı çalışmaların aşağı bölüme kaydırıldığını belirterek atılı suçlamayı kabul etmedikleri dikkate alınarak suça konu alanda 1. derece arkeolojik sit alanı olarak kabul ve ilan edilmesinden sonra sit alanında izinsiz çalışma yaparak zarara neden olduklarına dair savunmalarının aksine delil mevcut olmadığı, oysa 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesinde, “Tescil edilen sit alanları ve korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının bu Kanuna göre tebliğ veya ilan edilmiş olmasına rağmen yıkılmasına, bozulmasına, tahribine, yok olmasına veya her ne suretle olursa olsun zarar görmesine kasten sebebiyet verenler ... iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıyla cezalandırılır” düzenlemesine yer verilerek, zarar suçunun oluşumu için, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının tescilli olmasının arandığı dikkate alınarak 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesine göre zarar suçunun unsurlarının oluşmadığı, dolayısıyla sanıklar hakkında beraat kararı verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılama sonunda, atılı suçun yasal unsurlarının olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA; 24/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.