Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5316 Esas 2022/2339 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 28/12/2020
Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Samsun Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 28/12/2020 tarihli ve 2020/23251 soruşturma, 2020/11316 Esas - 2020/1163 sayılı seri muhakeme usulüne tabi talepnamenin kabulüne ve sanığın anılan Kanunun 179/3. maddesi delaletiyle 179/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 250/4. maddeleri gereğince 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının aynı Kanunun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/12/2020 tarihli ve 2020/1345 Esas - 2020/1493 sayılı Kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 25/09/2018 tarihli ve 2018/3407 Esas - 2018/10190 Karar sayılı ilamında yer alan "... Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bakırköy 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/631 Esas - 2008/885 Karar sayılı ilamı ile kısa süreli hapis cezasının TCK'nın 50/1-f maddesi gereğince 5 ay süreyle kamuya yararlı bir işte seçenek tedbirine çevrildiği, 5237 sayılı TCK'nın 58/2-a-b maddelerine göre sadece hapis veya adli para cezalarının tekerrüre esas alınabileceği ve TCK'nın 50/5. maddesi uyarınca da uygulamada asıl mahkumiyetin bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbir olduğunun belirtildiği, bu itibarla söz konusu seçenek yaptırımdan ibaret mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi...," şeklindeki açıklama karşısında, somut olayda sanığın tekerrüre esas alınan Kavak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/01/2020 tarihli ve 2019/374 Esas - 2020/14 sayılı Kararı ile sonuç ceza olarak verilen 5 ay hapis cezasının 5 ay süreyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılması şeklindeki seçenek tedbire çevrildiği, bu kapsamda 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 58/2. maddesine göre sadece hapis veya adli para cezasının tekerrüre esas alınabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 07/06/2021 gün ve 94660652 - 105 - 55 - 6826 - 2021 - Kyb kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.07.2021 gün ve 2021/82950 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sabıkasında bulunan ve mükerrir olmasında esas alınan Kavak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/01/2020 tarihli ve 2019/374 Esas - 2020/14 Karar sayılı ilamındaki TCK'nın 152/1-a, 168/2, 62. maddesi uyarınca verilen 5 ay hapis cezasının TCK'nın 50/1-f maddesi uyarınca 5 ay kamuya yararlı bir işte çalıştırma tedbirine çevrilmesi nedeniyle bu tedbirin hapis cezası olarak da infaz edildiğine ilişkin bir tespit bulunmaması karşısında tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infazına karar verilmesinde isabet görülmediğinden;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/12/2020 tarihli ve 2020/1345 Esas - 2020/1493 sayılı Kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d. maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükmün TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin (7) ile numaralandırılmış fıkrası çıkarılıp hüküm fıkrasındaki diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın ve müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.