Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/20374 Esas 2013/30331 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/20374
Karar No: 2013/30331

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/20374 Esas 2013/30331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya araç sattığını ancak resmi devrinin yapılmadığı için vergilerin adına tahakkuk ettiğini belirterek aracın davalı adına tescilini istemiştir. Davalı ise aracı satın almadığını, davacının kendisine un borcu karşılığında aracı teslim ettiğini savunmuştur. Mahkeme davayı kabul ederek aracın davalının adına tescil edilmesine karar vermiştir. Ancak davalı temyiz etmiştir. Yüksek Mahkeme ise tanık beyanlarına dayanarak verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek bozmuştur.
Kanun maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu
- Türk Ticaret Kanunu

13. Hukuk Dairesi 2013/20374 E. , 2013/30331 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, davalıya 2005 yılında araç sattığını, davalının aracın resmi devrini üzerine almadığından vergilerin adına taakkuk ettiğini ileri sürerek, aracın davalı adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacı ile hiçbir hukuki ilişkisinin bulunmadığını, davacının kendisinin işçi olarak çalıştığı ... şirketinden un aldığını ve borçlarını zaman içinde ödeyemeyince borçlarına karşılık olarak bu aracının firma yetkililerine teslim ettiğini, kendisine araç satılmasının sözkonusu olmadığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne ve aracın davalıya teslim edildiğinin tesbitine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıya harici sözleşme ile sattığı aracın, trafikte devrini üzerine almadığından vergilerinin kayıt maliki olarak kendi adına tahakkuk ettiğinden aracın davalı adına tescili için eldeki bu davayı açmıştır. Davalı, davacı ile aralarında hiçbir hukuki ilişkinin bulunmadığını, araç satın almadığını savunmuştur. Davacı aşamalardaki beyanında, davalının Ulusoy firmasından aldığı unları kendisine sattığını , un borcuna karşılık dava konusu aracı davalıya teslim ettiğini ileri sürmüştür. Davacının davalı ile olan hukuki ilişki iddiasını davalı kabul etmediğine göre, iddianın isbatı davacıya aittir. Davacı, iddiasını ispat edecek yazılı belge ibraz edememiştir. Ancak, davacı delil listesinde açıkça yemin deliline dayandığından bu konuda davalıya yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak 2013/20374-30331
sonucuna uygun karar verilmesi gerekir. Bu yön gözardı edilerek yetersiz tanık beyanlarına dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 05.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.