Danıştay 8. Daire 2019/5812 Esas 2021/2473 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/5812
Karar No : 2021/2473


Temyiz İsteminde Bulunanlar : 1- (Davacı) …
Vekili : Av. …
2- (Davalı) … Genel Müdürlüğü
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının hukuka aykırı olduğu öne sürülerek, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi uyarınca taraflarca karşılıklı olarak temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Davacı tarafından istemin reddi gerektiği savunulmakta olup, davalı idarece savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : İstemin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dava, 22.12.2009 tarihinde Ankara-Afyonkarahisar karayolunun 30. Kilometresinde meydana gelen tek taraflı trafik kazası sonucunda davacının eşi …'ın vefat etmesinde idarenin hizmet kusuru bulunduğundan bahisle uğranıldığı iddia edilen 100.000,00-TL maddi (ıslah edilmiş haliyle 133.106,90-TL), 20.000,00-TL manevi olmak üzere toplam 153.106,90-TL tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesi'nce; davanın kabulü ile 133.106,90-TL maddi, 20.000,00-TL manevi olmak üzere toplam 153.106,90-TL tazminatın ıslah ile artırılan 33.106,90-TL'lik kısmı için ıslah dilekçesinin davalı idareye tebliğ edildiği tarih olan 02.04.2019 tarihinden, kalan maddi ve manevi tazminat kısmı için ise davalı idareye başvuru tarihi olan 04.08.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, anılan kararın hükmedilen tazminat miktarına uygulanan yasal faizin başlangıç tarihine ve nispi karar harcının tamamlattırılmasına ilişkin kısmının hukuka aykırı olduğu; davalı tarafından ise olayın meydana gelmesinde kusur ve sorumluluklarının olmadığı, maddi zararın hesaplanmasında eksiklik ve yanlışlıklar bulunduğu, manevi tazminatın fahiş takdir edildiği, ayrıca kurumun harçtan muaf olması nedeniyle aleyhlerine harca hükmedilmemesi gerektiği ileri sürülerek temyiz isteminde bulunulmaktadır.
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçelerinde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Temyize konu kararın yargılama harç ve giderlerine ilişkin kısmının incelenmesinden;
492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 2. maddesinde, yargı işlemlerinden bu Kanuna bağlı (1) sayılı tarifede yazılı olanların yargı harçlarına tâbi bulunduğu; 15. maddesinde, yargı harçlarının (1) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden, işlemin nev'i ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınacağı; 16. maddesinde, değer ölçüsüne göre harca tabi işlemlerde (1) sayılı tarifede yazılı değerlerin esas olduğu; 21. maddesinde, yargı harçlarının (1) sayılı tarifede yazılı nispetler üzerinden alınması gerektiği; 28. maddesinde ise, (1) sayılı tarifede yazılı nispi karar harcının dörtte birinin peşin, geri kalanının kararın verilmesinden itibaren bir ay içinde ödeneceği kurala bağlanmıştır.
Anılan Kanunun, yargı harçlarının gösterildiği (1) sayılı tarifesinde, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden, binde 68,31 oranında nispi karar harcı alınacağı belirtilmiştir.
Bu doğrultuda; konusu belli bir miktarı içeren davalarda, yargılama gideri içinde yer alan kalemlerden nispi karar harcı dışındaki harç, keşif ve bilirkişi ücreti ile posta giderinin, haklılık oranına göre davanın taraflarına yükletilmesi; hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden hesaplanacak nispi karar harcının ise, hükmedilen miktar yönünden haksız çıkmış olan davalı idareye yükletilmesi, ancak bakiye nispi karar harcının önce davacıya tamamlattırılması daha sonra tamamının davalı idareden tahsili ile davacıya ödenmesi gerekmektedir.
Bu nedenle temyize konu kararın yargılama harç ve giderlerine ilişkin kısmında da hukuka aykırılık bulunmamakta olup, İdare Mahkemesi kararının bu açıklama eklenmek suretiyle onanması gerekmektedir.
İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe usul ve kanuna uygun olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz istemlerinin reddi ile anılan kararın yukarıdaki açıklamayla onanmasına ve temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 22/04/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.