MAHKEMESİ :Çorlu 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :24.12.2013
NUMARASI :Esas no:2012/499 Karar no:2013/900

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından, her iki boşanma davası ve fer"ileri yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise reddedilen ziynet eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı (koca)"nın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı-karşı davalı (koca)"nın eşine şiddeti sabit değil ise de, eşine hakaret edip aşağıladığının anlaşılmasına göre, davacı-karşı davalı (koca)"nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusuru bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davalı-karşı davacı (kadın) yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı, ölçülülük ilkesine uygun olmayıp fazla bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
2-Davalı-karşı davacı (kadın)"ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davalı-karşı davacı (kadın), dava dilekçesinde "yemin" deliline de dayanmıştır. Bu durumda davalı-karşı davacıya ziynetlerle ilgili olarak diğer tarafa yemin teklif etme hakkı olduğu hatırlatılarak; teklif olunması ve yemin teklifinin kabul edilmesi halinde Hukuk Muhakemeleri Kanununun 228 ve devamı maddeleri çerçevesinde işlem yapılıp, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, bu husustaki eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 1/b ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 10.12.2014 (Çrş.)