Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4073 Esas 2022/4414 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.568,05 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Davacı vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Davacı vekilinin yasal süre içindeki temyizinden sonra, davacının cezaevinden gönderdiği 26/09/2019 havale tarihli dilekçesi ile temyizden feragat ettiği; sonradan gönderdiği 07/11/2019 tarihli feragattan vazgeçme niteliğindeki dilekçesinin ise hukuki değeri bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz istemi ile ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine;
2-Davalı vekilinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/210 Esas – 2015/216 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli cinsel saldırı suçundan 21.08.2015- 06.11.2015 tarihleri arasında 77 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 16.11.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 23.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarhinden itibaren işleyecek yasal faiz talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davanın reddine hükmedilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede, 5320 sayılı Kanunun 6/1. maddesine göre, davacının tazminat talebinin 5271 sayılı CMK'nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanacağı gözetilerek, 5271 sayılı CMK'nın 142/5. maddesi gereğince dava dilekçesi ve ekindeki belgeler davalı kuruma tebliğ edilip, aynı Kanunun 142/7. maddesi gereğince davacı vekili ile davalı vekili duruşmadan haberdar edilerek, Cumhuriyet savcısının da katılımıyla duruşma yapılarak karar verilmesi gerektiği gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp 2.568,05 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-CMK'nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup durumu tazminata engel oluşturmayacak ise de, haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği göz önünde bulundurularak, davacının tutuklulukta geçirdiği sürelerin tamamının Malatya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.09.2019 tarih 2014/260 Esas 2015/151 Karar numaralı ek kararıyla mahsup edildiği anlaşılmakla davacı lehine makul bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmolunması gerektiği,
2-Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' yerine, ''Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi'' ibaresine yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.