MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 25.11.2006-03.02.2014 tarihleri arasında en son mağaza müdürü olarak çalıştığını, kıdem tazminatının eksik ödendiğini, ek ödemelerin hesaplamada dikkate alınmadığını, ikalenin makbuz niteliğinde olduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla mesai ücret alacakları istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili,davacının iş akdinin ikale ile sona erdirildiğini, zamanaşımı definde bulunduklarını, fazla mesai karşılığı prim ödendiğini, davacının alacağının bulunmadığını, savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının kıdem tazminatının eksik hesaplandığı, fazla mesai alacağının olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Satış temsilcilerinin fazla çalışma yapıp yapmadıkları hususu, günlük faaliyet planları ile iş çizelgeleri de dikkate alınarak belirlenmelidir. Satış temsilcileri genelde belli hedeflerin gerçekleşmesine bağlı olarak prim karşılığı çalışmaktadırlar. Prim, çalışanı özendirici ve ödüllendirici bir ücret ödemesi olup işverence işçiye garanti edilmiş bir temel ücretin üzerine belirli bir usule bağlı olarak ödenen ek bir ücrettir. İşverenin istek ve değerlendirmesine bağlı olabileceği gibi, sözleşme gereği olarak da verilebilir.
Fazla mesai ise kural olarak 4857 sayılı İş Kanunu’na göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde, haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi fazla mesai yapsın yapmasın prim ödemesi var ise bu ek ücrete hak kazanır. Ancak ister gezerek, isterse işyerinde çalışsın satış temsilcisi mesaisi artıkça prim alacağı artacağından, bir anlamda yüzde usulü ile çalışması söz konusu olduğundan fazla çalışma ücretinin yüzde usulünde olduğu gibi sadece zamlı kısmının (% 50) hesaplanması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta; davacının işyerinde çalıştığı dönemlerde yapılan satış miktarlarına bağlı olarak değişen miktarlarda prim aldığı dikkate alındığında, yukarıdaki ilke kararımızda belirtildiği üzere fazla çalışma hesabında sadece % 50 zamlı kısmın hesaplanması ve prim ödemesinin mahsup edilmemesi gerekirken, bu husus dikkate alınmadan fazla mesai ücretinin % 150 olarak hesaplanması ve belirlenen bedelden prim ödemesinin mahsup edilmesi hatalıdır.
Mahkemece yukarıdaki bozma doğrultusunda davacının fazla çalışmasının % 50 zamlı kısmın hesaplanması ve prim ödemesinin mahsup edilmeksizin hesap raporu aldırılarak belirlenmesi yapılmalı, bozma öncesi kararda primler mahsup edilerek karar verildiğinden ve bu kararı davacı temyiz etmediğinden davalı yararına oluşan usuli müktesep hakka da riayet olunarak karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.