Danıştay 4. Daire 2019/5218 Esas 2021/2557 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5218
Karar No : 2021/2557

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Yayıncılık Tanıtım Prodüksiyon Eğitim Danışmanlık İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle 2011 yılı için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1. maddesi gereğince 2013/1-12 dönemine ilişkin olarak kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine dava konusu özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrası yönünden davanın reddine ilişkin kısmı kesinleştiğinden davanın vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatı yönünden incelenmesi sonucunda Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; vergi inceleme raporunun incelenmesinden, davacı tarafından kullanılan ve sahte olduğu kabul edilen fatura tutarının 304.210 TL, 2011 hesap dönemine ait gelir tablosunda toplam hizmet maliyetinin 9.124.497,36 TL ve ticari bilanço kârının (kurumlar vergisi matrahı) 276.390,26 TL olduğu, inceleme elemanınca yapılan hesaplama sonucunda davacının maliyet olarak hesaplarına intikal ettirdiği 304.210 TL'lik sahte fatura tutarının kurumlar vergisi marahına eklendiği, böylece kurumlar vergisi marahının 580.600,26 TL olarak bulunduğu, bu hesaplama sonucunda kârlılık oranının %6,3'e ulaştığı ve davacı kurum yetkilisince kârlılık oranının %6 civarında olduğunun beyan edildiği görüldüğünden usule uygun bir şekilde belirlendiği sonucuna varılan matrah farkı üzerinden yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, defterlerine kaydedilen fatura içeriği malın gerçekten alındığı, incelemenin yetersiz olduğu, alınan fatura içeriğinin yapılan faaliyet ile uyumlu olduğu, ilgili yılda kâr beyan edildiği, alınan mal karşılığının çeklerle ödendiği, yapılan tarhiyat ile üç kat kesilen vergi ziyaı cezasının hukuka aykırı olduğu, mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 17/10/2018 tarih ve E:2015/3406, K:2018/9127 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.