Danıştay 3. Daire 2020/2291 Esas 2021/2341 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2291
Karar No : 2021/2341

TEMYİZ EDENLER 1- (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

2-(DAVACI) : … Sahne Organizasyonları Ticaret Limited
Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, yasal süresinden sonra ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannameleri üzerine 2016 yılının Haziran ila Ağustos dönemleri için tahakkuk eden katma değer vergisi ve hesaplanan gecikme faizi ile kesilen vergi ziyaı cezası ile Ba formunda bazı noksanlıkların bulunması sebebiyle aynı yılın Haziran dönemi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesinin 1. fıkrası gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkında herhangi bir inceleme yapılmadan, idarenin baskısı altında olumsuz mükellefler listesine alınmama ve katma değer vergisi iadelerinde sorun yaşamama amacıyla verildiği anlaşılan düzeltme beyannameleri üzerine tahakkuk ettirilen katma değer vergisi, hesaplanan gecikme faizi ile kesilen vergi ziyaı cezası ve özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun düşmediği gerekçesiyle dava konusu vergi, gecikme faizi, vergi ziyaı cezası ve özel usulsüzlük cezası kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Uyuşmazlığın çözümü için davanın esası incelenmek suretiyle davacı adına düzenlenen faturaların gerçeği yansıtıp yansıtmadığının belirlenmesinin gerektiği olayda, uyuşmazlık konusu faturaları düzenleyen … İnşaat Makine Elektrik Reklam Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkındaki tespitler tanzim ettiği faturaların gerçeği yansıtmadığını kanıtlayıcı mahiyette olduğundan tahakkuk eden vergi, hesaplanan gecikme faizi ve kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, ilgili dönemlerde Ba formunun yasal süresinde verildiği, bildirim formlarında bazı noksanlıkların bulunmasının ceza kesilmesi için yeterli olmayacağı bu nedenle cezayı gerektiren fiilin oluşmadığı sonucuna varıldığından kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun düşmediği gerekçesiyle istinaf başvurusu kabul edilerek mahkeme kararı kaldırıldıktan sonra tahakkuk eden vergi, hesaplanan gecikme faizi ve vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, özel usulsüzlük cezası ise kaldırılmıştır.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
Davalı idare tarafından, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesinde, bu Kanun'un 86, 148, 149, 150, 256 ve 257. maddelerinde yer alan zorunluluklar ile mükerrer 257. madde uyarınca getirilen zorunluluklara uymayanlara özel usulsüzlük cezası kesileceği hükme bağlandığından kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
Davacı tarafından, idarenin baskısı altında düzeltme beyannamesi verildiği göz ardı edilerek faturaları düzenleyen mükellef hakkındaki rapora göre karar verilmesinin idari işlem hakkında yerindelik denetimi yapıldığı anlamına geldiği ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.