Danıştay 3. Daire 2001/1018 Esas 2002/1313 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2001/1018
Karar No: 2002/1313

Temyiz Eden : Selçuk Vergi Dairesi Müdürlüğü-KONYA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1997 takvim yılında gerçeği yansıtmayan bir kısım faturaları gider kaydettiği saptanan davacı kurum adına re'sen salınan kaçakçılık cezalı kurumlar vergisi ve fon payını; konkasörle taş kırma ve taahhüt işi yapan davacı şirket adına düzenlenen faturaların gerçek bir emtia teslimi ya da hizmet ifasına dayanmadığı anlaşılmakta ise de davacı şirketin beyan ettiği ...-lira hasılatın elde edilebilmesi için defter ve belgelerde yer alan ...-lira giderin yapılmadığı veya yapılması gereken gerçek gider miktarının ne olabileceği yolunda somut tespit bulunmaksızın yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle kaldıran, … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; karşıt incelemelerle faturaların gerçeği yansıtmadığının ortaya konulduğu ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3'üncü maddesinin B fıkrasında, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, hükmüne yer verilmiştir.
Vergi inceleme raporunda davacıya fatura düzenleyen … İnşaat Turizm Pazarlama Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin 1996-1997 yıllarına ilişkin alışlarının hiç bir emtia hareketine dayanmayan belgelerle yapıldığı, envanter defteri ile alış ve satış faturalarını ibraz etmediği, … fatura içeriği nakliye hizmetini gerçekleştirecek aracının bulunmadığı, bazı faturaların kaybolduğu bir cilt faturanın ise beyana dahil edilmediği, işe başlama tarihinden önceki tarihler için fatura düzenlediği, nakliye işine ilişkin sevk irsaliyesi ve taşıma irsaliyesi bulunmadığı, alınan ve satılan emtia arasında fark bulunduğu, … defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediği, işini yapacak araç ve gerecinin bulunmadığı, … Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin alış ve gider faturalarının tümünün gerçeği yansıtmadığı aktifinde kayıtlı nakil vasıtası ve iş makinası olmadığı, beyan ettiği kapasitede iş yapmasının mümkün olmadığı tespit edilmiştir. Bu duruma karşın davacı kurum inceleme döneminde faaliyette bulunmuş, süresinde verdiği beyanname ile …-lira matrah beyan etmiştir.
Yukarıda alınan tespitler inceleme elemanına gerçeği yansıtmadığını kabul ederek matraha dahil ettiği faturalarla ilgili olarak yapılması gereken gerçek giderin araştırılması gerektiğini ortaya koymaktadır.
Mahkeme tarafından uyuşmazlığın çözümünde böyle bir araştırma yoluna gidilmeden karar verilmiş olup davacı kurumun yaptığı işin özelliği de dikkate alınarak, gerekirse bilirkişi incelemesi de yaptırmak suretiyle gerçek giderin tespitine yönelik olarak yapılacak inceleme sonucuna göre yeniden karar verilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir. Açıklanan nedenle, yapılacak inceleme sonucuna göre yeniden karar verilmek üzere, … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, Harçlar Kanununun 13'üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 27.3.2002 gününde oyçokluğuyla karar verildi.


X.K A R Ş I O Y:
Dava konusu tarhiyat, gerçek bir teslim veya hizmet ifasına dayanmadığı vergi mahkemesince de kabul edilen yaklaşık 12 milyar tutarındaki on faturanın gider yazılamayacağı görüşüyle yapılmış ve matrah farkı bu fatura tutarlarından oluşturulmuştur. Davacı, bu teslim ve hizmetlerin faturaları düzenleyenler tarafından yapıldığını işletmenin diğer kayıtları ve ödeme belgeleriyle kanıtlayamamıştır.
Vergi Usul Kanununun kayıt düzenine, Gelir Vergisi Kanununun safi kazancın tespitine ilişkin kuralları sadece gerçek teslimler nedeniyle düzenlenen faturaların gider yazılmasına olanak tanıdığından davanın reddi gerekirken, tarhiyatın kaldırılması yolundaki kararın bozulması gerektiği görüşüyle kararın gerekçesine katılmıyorum.