MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, sigortasının yapılmaması, ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı olarak davacının feshettiğini, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, alacağının bulunmadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, Mahkeme"nin 07/03/2014 tarih ve 2012/491 Esas sayılı davanın kısmen reddine ilişkin verilen kararı Yargıtay 9.Hukuk Dairesi"nin 11/11/2015 tarih ve 2014/19726 Esas 2015/31984 Karar sayılı ilamında belirtilen "Davacının çalıştığı işyeri kömür satışı yapılan bir işyeri olarak tanımlanmıştır. İşyerinin bu niteliğine göre çalışma saatlerinin ve çalışılan gün sayısının mevsime bağlı olarak değişme ihtimali yüksektir. Bu nedenle taraf tanıkları çalışma şekli açısından yeniden dinlenilerek işyerinde yazın ve kışın ne iş yapılıp, ne tür ürünler satıldığı açıklattırılarak mevsimsel olarak çalışma saatleri ile haftada çalışılan gün sayısı detaylandırılıp fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatile ilişkin taleplerin değerlendirilmesi gerekirken tanıklar detaylı olarak sorgulanmadan sonuca gidilmesi hatalıdır. Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesinin de hatalı olması" nedeniyle bozulduğu, bozma ilamına uyulduğu, taraf tanıklarının yeniden beyanlarının alındığı, bilirkişi incelemesi yaptırıldığı, tüm dosya kapsamının bir bütün olarak değerlendirilmesinde; mahkememiz kararının Yargıtay tarafından fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretleri yönünden bozulduğu değerlendirilmiş, yapılan yargılama sonucunda kabul edilen 07.09.2018 tarihli bilirkişi raporu ile davacının alacaklarının tespit edildiği, usuli kazanılmış haklar nedeniyle bozmadan önce uygulanan oranlarda takdiri indirim uygulandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, fazla mesai ücreti ve hafta tatli ücreti bakımından, usuli müktesep hakka aykırılık mevcuttur.
Şöyle ki;
Bozma konusu ilk Mahkeme kararının esas aldığı bilirkişi raporunda sadece Ekim, Kasım, Aralık, Ocak, Şubat, Mart aylardaki hafta tatilleri hesaplanmıştır. Bu karar sadece davalı temyizi üzerine bozulmuştur. Bozma sonrası ise tüm hafta tatilleri hesaplanmıştır. Her ne kadar Mahkeme bozma sonrası eldeki kararda önceki karardaki meblağda hafta tatiline hükmederek ve fazla talebin reddine karar vererek hafta tatili ücreti için miktar bakımından davalının usuli müktesep hakkını korumuş ise de bozma konusu kararda esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili hesaplanmayan Nisan ve Eylül aylarında bozma sonrası esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili çalıştığı kabul edildiği ve hafta tatillerindeki 2 saatlik fazla mesai süresi, toplam fazla mesai süresine eklenerek hesaplandığı için Nisan ve Eylül aylarında yılda yaklaşık 16 saat fazla mesai fazladan hesaplanmıştır. Yani, 2x4 gün x 2 saat = 16 saat şeklinde fazladan hesaplama yapılmıştır.
Bu durum, ilk karar sadece davalı tarafından temyiz edilip sadece davalı lehine bozulduğundan, davalının usuli müktesep hakkına aykırıdır.
3-Fazla mesai ücreti hesabında mükerrer hesaplama yapılmıştır.
Şöyle ki;
Fazla mesai ücretinin hesaplanmasında, ayrıca hesaplanmış bulunan ulusal bayram genel tatil günlerinin 7,5 saate kadar olan -7,5 saat dahil – kısımları dışlanarak, çalışılan ulusal bayram genel tatil günlerinde ara dinlenmesi düşüldükten sonra 7,5 saati aşan fiili çalışma süresinin fazla mesai süresine dahil edilmesi gerekirken, çalışılan ulusal bayram genel tatil günlerinin tamamının fazla mesai süresi içinde de hesaplanması hatalıdır.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.