Danıştay 13. Daire 2015/6154 Esas 2021/1702 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/6154
Karar No:2021/1702

TEMYİZ EDENLER : 1. (DAVALI) … Elektrik Dağıtım A.Ş.

VEKİLİ : Av. …

2. (DAVACI) … İnşaat Elektrik Nakliye Taahhüt Turizm Gıda Sanayi ve Ticaret A.Ş.

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu uyarınca bir yıl süreyle ihalelere katılmaktan yasaklanmasına ilişkin 17/12/2009 tarih ve 27435 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan işlemin mahkeme kararıyla iptal edildiğinden bahisle, anılan yasaklama kararı nedeniyle uğranıldığı ileri sürülen 800.000,00-TL manevi zararın işlem tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; manevî tazminatın kişilik haklarının ihlâli hâlinde meydana gelen eksilmenin, başka türlü giderim yolunun bulunmaması nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesini sağlayan bir manevî tatmin aracı olduğu, tüzel kişilerin kişilik haklarını ise saygınlık, ticari itibar, sosyal ilişkiler bakımından sahip olunan değer, diğer kurumlar nezdindeki algılanış, mesleki çevrelerdeki konum, güvenilirlik gibi değerlerin oluşturduğu, tüzel kişiliğin saygınlığını yitirmesine, değer kaybına uğramasına veya amaçlarını gerçekleştirmek bakımından zor duruma düşürülmesine yol açan hukuka aykırı tasarrufların manevi zarara yol açtığı kabul edilerek bu tür zararların da tazmini gerekeceği hususunda şüphe bulunmadığı; bu durumda, dosya kapsamında bulunan bilgi ve belgelerin değerlendirilmesinden, davacı şirketin Mahkeme kararıyla iptal edilen yasaklama işlemi nedeniyle uğradığı manevi zararın karşılığı olarak 5.000,00-TL manevi tazminat talebinin kabulü, kalan 795.000,00-TL manevi tazminat talebinin ise reddi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, tazminat isteminin kısmen kabulü ile 5.000,00-TL manevi tazminatın idareye başvuru tarihi olan 04/07/2014 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, yasaklama işlemi ile ticari itibarının sarsıldığı, bundan kaynaklı mali kayıplar yaşadığı, önceki yıllarda gelirleri sürekli artarken yasaklamanın olduğu yıl zarar ederek batma noktasına geldiği, buna karşılık 5.000,00-TL manevi zarar tespitinde kabul edilebilir bir yan bulunmadığı, hukuka aykırı işlem nedeniyle teminat mektubunun irat kaydedilmesi aşamasında bankalar ile yapılan yazışmalar sonucu kredi notunun düşerek riskli müşteri konumuna geldiği, bu sıkıntılı süreçte bankalardan kredi alamadığı ve çözüm yollarının tükendiği, kişilik haklarının ihlâl edildiği tespit edilmesine rağmen tazminat takdirinde uğranılan zararın boyutlarının değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğü, kârlı işler yapmaktayken batma noktasına gelmesine sebep olan davalı idare işlemi dolayısıyla uğranılan zararın bu derece az belirlenmesinin hukuka uygun olmadığı, manevi tazminat miktarının tayininde takdir yetkisinin oluşan manevi zararın objektif ağırlığı dikkate alınarak kullanılması gerektiği, uğradığı zararı hiçbir şekilde karşılamaya yetmeyecek olan 5.000,00-TL tazminata hükmedilmesinin hakkaniyete uygun düşmediği; davalı idare tarafından, davanın adlî yargıda görülmesi gerektiği, 01/09/2010 tarihi itibarıyla özelleştirmesi tamamlandığı için özel hukuk hükümlerine tâbi tacir tüzel kişiliğine sahip olduğu, her ne kadar davacının zarar görmesine sebep olan işlem tarihi itibarıyla devlet yapılanması içerisinde belli görevleri yerine getirmek için faaliyetler gerçekleşmiş olsa da hâlihazırda tamamen özel hukuk tüzel kişisi olduğu, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığı, manevi tazminat isteminin reddi gerekirken kısmen kabul edilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFLARIN SAVUNMALARI : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının ve davalının temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle tazminat isteminin kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 17/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.