Danıştay 4. Daire 2016/12074 Esas 2021/2642 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12074
Karar No : 2021/2642

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Kuryecilik ve Hizmetler Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, çalıştırdığı motokuryelere yaptığı ücret ödemelerini noksan beyan ettiğinden bahisle vergi inceleme raporuna istinaden tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2010/1 ila 12 dönemleri gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; yapılan tespitlerin çalışanlar adına beyan edilen ücret tutarlarının davacı şirket tarafından düşük gösterildiğini ortaya koymak için yerinde ve yeterli olduğu ve bu nedenle olayda re'sen takdir nedeninin bulunduğu, ancak vergilendirmenin yeterli ve amacına uygun olmadığı ve somut verilere dayanmadığı görüldüğünden, inceleme elemanınca takdir edilen matrah farkları üzerinden yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı kurumun çalışanlarına vermiş olduğu ücretle ilgili eksik beyan ve bildirimde bulunduğu ve vergi ziyaına sebebiyet verdiği, ispat külfetinin davacıya ait olduğu, tarhiyatların ticari ve teknik icaplara uygun olarak, elde edilebilecek ve hayatın olağan akışına uygun olarak ulaşılabilecek ve fayda maliyet ilişkisi içerinde elde edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İncelemenin asılsız bir ihbara dayandırıldığı, çalışanların tamamını ne ölçüde temsil ettiği belli olmayan, herhangi bir kıyaslamaya dayanmayan, ücret bordroları ile karşılaştırması yapılmayan bazı beyanlar esas alınarak çalışanların tamamını kapsayan teşmil uygulamasına gidildiği, inceleme elemanınca takdir edilen 600,00-TL'nin hiçbir somut dayanağının bulunmadığı, yapılan işlemlerin hukuka aykırı olduğu, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu .... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/05/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına, çalıştırdığı motokuryelere yaptığı ücret ödemelerini noksan beyan ettiğinden bahisle vergi inceleme raporuna istinaden yapılan vergi ziyaı cezalı 2010/1 ila 12 dönemleri gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden Mahkeme kararı davalı idare tarafından temyiz edilmektedir.
213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin B fıkrasında, vergilendirmede vergiyi doğuran olayın ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği ancak, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutat olmayan bir durumun iddia olunması halinde, ispat külfetinin bunu iddia edene ait bulunduğu hükümlerine yer verilmektedir.
İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 20. maddesinde, bölge idare mahkemeleri, idare ve vergi mahkemeleri ile Danıştay'ın bakmakta oldukları davalara ait her türlü incelemeleri, kendiliklerinden yapmaları, gerek gördükleri belgelerin gönderilmesini ve bilgilerin verilmesini tarafların yanısıra ilgili gördükleri diğer yerlerden isteyebilecekleri öngörülmek suretiyle idari yargı yerlerine, re'sen araştırma yetki ve görevi verilmiştir.Bu nedenle vergilendirmeye karşı açılan davalarda; ilgililer adına yapılan vergilendirmeye ilişkin her türlü işlemin hukuka uygunluğu konusunda bir yargıya ulaşabilmek için idari yargı yerlerince, kendilerine tanınan re'sen araştırma yetki ve görevinin bulunduğu, bu yetki ve görevin, davanın karara bağlanabilmesi için dava dosyasında bulunmayan ancak, tarafların iddia ve savunmalarının dayandığı durumların varlığı ve doğruluğunun tespitine yönelik olanlar da dahil olmak üzere, gerekli görülen bilgi ve belgelerin edinilmesini sağlayan bilgi ve belgelerin başka deyişle delillerin toplanması yetki ve görevi olduğu açıktır.
Dosyasının incelenmesinden; mükellef kurumun ücret tahakkuk bordrolarında yer alan net ücret tutarlarının 2010-2011-2012 yılı Ocak-Aralık ayları için açıktan ödenen ücret tutarlarından daha düşük olduğu sonucuna varıldığı, ancak bu tutarın net olarak ifade edilmesinin, motokuryelerin kazançlarının kişiye göre farklılık arz etmesi ve tek tek tüm kuryelere ulaşımın güç olması nedeniyle mümkün olmadığı belirtilerek, üç ay üzeri çalışanların (incelemeye konu üç yıllık dönem için toplam 157 çalışan) brüt aylıklarına takdiren 600,00 TL eklenmesi suretiyle matrah farklarının hesaplandığı, bu farklar üzerinden bir kat vergi ziyaı cezalı olarak 2010/1 ila 12 dönemleri gelir stopaj vergilerinin mükellef adına salındığı, bu vergi ve cezalara ilişkin ihbarnamelerin davacıya tebliği üzerine de işbu davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Olayda, söz edilen çalışanların brüt aylıklarına eklenen 600,00 TL hesaplanmasında nelerin dikkate alındığı, yemek bedelinin ücret olarak kabul edilip edilmediği ve bu miktar içerisinde yer alıp almadığı, kuryelere yapılan motorsiklet kira ödemelerinin bu tutar içerisinde yer alıp almadığı gibi hususların Mahkeme tarafından
Bu durumda, Mahkemece, söz edilen çalışanların brüt aylıklarına eklenen 600,00 TL hesaplanmasındaki hususların belirlenmesi için 2577 sayılı Kanun'un 20. maddesinde yer alan re'sen araştırma ilkesi uyarınca ara karar ile , yemek bedelinin (sodexho, multinet) ücret olarak kabul edilip edilmediği, kuryelere yapılan motorsiklet kira ödemelerinin ve yemek bedelinin bu tutar içerisinde yer alıp almadığı gibi hususlar araştırılarak, karar verilmesi gerektiğinden Vergi Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmadığından, Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararına katılmıyorum.