MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 26/12/2017 tarih ve 2015/342-2017/1525 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çalışanlarının toplu taşımada kullanması için davalı şirket ile kurumsal kart sözleşmesi yapıldığını, sözleşme gereği davalı şirket hesabına 114.911,83 TL ödeme yapıldığını, buna karşılık davalı şirketin 33.313,76 TL fatura düzenlediğini, aradaki fark olan 81.598,07 TL"lik kısmın fatura edilmediğini ve toplu taşıma ücreti olarak kullanılmadığını ileri sürerek, 81.578,07 TL alacağın son fatura tarihi olan 31.12.2011"den itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmişlerdir.
Davalı vekili, müvekkili tarafından davacının 282 çalışanı için kurumsal kart düzenlenerek davacıya teslim edildiğini, bu kartların toplu taşıma ile birlikte belediyeye ait işletmelerde kullanıldığını, davacı çalışanlarının ellerinde bulunan ve kullanımda olan kartlara toplam 98.627,44 TL yükleme yapıldığını, davacı şirket çalışanlarının bu yüklemeleri kullandığını, 2012 yılı Ocak ve Şubat aylarına ilişkin yüklemelerin ise davacının talebi üzerine davacının kardeş şirketi olan dava dışı Prizma Sosyal Hizmetler Tic. Ltd. Şti. çalışanlarına yüklendiğini, yapılan ödemelerin bir kısmının faturalandırılmamasının hizmetin verilmediği anlamına gelmeyeceğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davacı ve dava dışı kardeş şirketlerin kayıtları ile davalı kayıtları birlikte değerlendirildiğinde, davacı ile dava dışı diğer şirketlerin kart kullanımında birlikte hareket ettikleri ve davacının davalıdan herhangi bir alacağının bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 15/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.