Danıştay 7. Daire 2020/76 Esas 2021/2387 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/76
Karar No : 2021/2387

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Bakanlığı
(… Başkanlığı) …

2- (DAVACI) … Sigorta Aracılık Hizmetleri Limited Şirketi
EKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Sigorta acenteliği faaliyetinde bulunan davacı tarafından, 2005 yılının Ocak ilâ Aralık dönemleri için ödenen banka ve sigorta muameleleri vergisinin iadesi istemiyle yapılan şikâyet başvurusunun zımnen reddine dair işlemin iptali ile ödenen verginin yasal faiziyle birlikte iadesine hükmedilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararına uymak suretiyle, davanın ödenen verginin yasal faiziyle birlikte iadesine ilişkin istemin faizin başlangıç tarihinin belirlenmesine dair kısmına hasren yapılan inceleme sonucunda, olayda, davalı idarenin, iade istemine konu vergiler için başvuruda bulunulan tarih itibarıyla temerrüde düştüğü 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun'da yer alan düzenlemeler uyarınca faizin hesaplanmasında başlangıç tarihinin, davalı idareye yapılan başvuru tarihi olarak esas alınmasının gerektiği gerekçesiyle ödenen vergilere ilişkin faiz isteminin tahsil tarihi ile davalı idareye başvuru tarihi aralığına isabet eden kısmı yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI: Davalı idarece, iade istemine konu edilen vergiler için faize hükmedileceği yolunda herhangi bir yasal düzenlemenin bulunmadığı; davacı tarafından, verginin haksız olarak tahsil edildiği tarihten itibaren faize hükmedilmesinin gerektiği ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI :Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : Vergi mahkemelerinin davanın reddi yolunda verdiği kararların temyizen incelenmesinde davalı idarenin hukuki menfaati bulunmadığından davalının temyiz istemin incelenmeksizin reddi; davacı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ise, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, davacının temyiz isteminin reddi ve kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Davacı tarafından, temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 07/03/2019 tarih ve E:2017/948, K:2019/1216 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, davacı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, sözü geçen kararın bozulmasını gerektirecek durumda bulunmamıştır.
Davalı idarenin temyiz istemine gelince;
Temyiz başvurusu, ilk derece mahkemesinde açılan dava aleyhine sonuçlanan tarafın buna ilişkin kararın bozulması amacıyla üst yargı yerine yapmış olduğu başvurudur. Bu nedenle, bu konudaki istemin incelenebilmesi için, başvuruda bulunanın ilk derece mahkemesi kararının veya kararın ilgili hüküm fıkrasının bozulmasında menfaatinin bulunması gereklidir.
Dosyanın incelenmesinden, Mahkemece verilen davanın reddine ilişkin kararla davalı idarece elde edilmek istenilen hukuki sonuç hasıl olduğundan, davalı idare tarafından temyizen ileri sürülen iddiaların incelenmesi hukuken mümkün değildir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davalı idarenin temyiz isteminin İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
4. …-TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.