MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2 ve 50/1-f maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı üzerine, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, usulüne uygun uzlaşma teklifine rağmen taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılanın sahibi olduğu markete giderek iki adet 50 TL olarak bozması için katılana 100 TL’lik banknot uzattığı, katılanın iki adet 50 TL’yi sanığa verdiği halde, sanığın elindeki 100 TL’yi katılana vermediği, katılanın söz konusu 100 TL’yi istemesi üzerine, sanığın 100 TL’yi verdiği konusunda katılanı aldatıp bedelini ödeyerek bir adet çocuk bezi aldıktan sonra marketten ayrılarak haksız yarar sağladığı, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, fotoğraftan teşhis işlemleri, iletişim kayıtları, dairemizin bozma ilamı sonucu taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığına dair uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamından; UYAP üzerinden yapılan sorgulamaya göre sanığın suç tarihinde cezaevinde bulunmadığı da dikkate alınarak, atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla, bu gerekçelere dayanan sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suç tarihinde cezaevinde hükümlü olarak bulunduğuna ve eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.