Danıştay 3. Daire 2018/1834 Esas 2021/2539 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1834
Karar No : 2021/2539

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2014 ila 2016 yıllarının muhtelif dönemlerine ait gelir vergisi, geçici vergi, katma değer vergisi, gelir (stopaj) vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizinden oluşan kamu alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve …; … tarih ve … ; … tarih ve …; … tarih ve …; … tarih ve … ile … takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu ödeme emirleri içeriği kamu alacaklarından 2014 yılı Aralık dönemine ait katma değer vergisi ile 2015 yılının tüm dönemlerine ait geçici vergiler haricinde kalanların davacının beyanı üzerine tahakkuk ettirilip ödenmeyen vergilerden oluştuğu, bunların tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı, 2014 yılı Aralık dönemine ait vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin dayanağı ihbarnamenin usule uygun bir şekilde tebliğ edildiği hususu ortaya konulamadığından ortada kesinleşmiş bir kamu alacağından söz edilemeyeceği, 2015 yılının tüm dönemlerine ait geçici vergilere ait tahakkuklar kaldırıldığı halde ödeme emri ile takip edildiği anlaşıldığından, ödeme emrinin bu kısmında da hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu ödeme emirlerinin 2014 yılının Aralık dönemine ait vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 2015 yılının tüm dönemlerine ait geçici vergilerine ilişkin kısmı iptal edilmiş, diğer kısımlar yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 2014 yılının Aralık dönemine ilişkin tarhedilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin ilan yoluyla usule uygun bir şekilde tebliğ edilmek suretiyle kesinleştirildiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi İstanbul ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 24/05/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.