MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yolluk, ikramiye ile fazla mesai alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde muhasebe şefi olarak 18.02.2003 tarihinde işe başladığını, ortada haklı bir sebep olmadığı halde 18.02.2008 tarihinde bildirimsiz ve tazminatsız olarak işine son verildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı ile yolluk ve ikramiye alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı işyerinde 20.02.2003-18.02.2008 tarihleri arasında muhasebe şefi olarak çalıştığını, davacının iş sözleşmesinin amirine hakaret etmesi nedeniyle İş Kanununun 25/2 fıkrası gereği feshedildiğini, yazılı savunmasında amirine sesini yükselttiğini kabul ettiğini, maaş, ikramiye ve işçilik alacakları tutarı olan 3.187,10 TL"nin ihtara rağmen davacının işyerine gelip almaması nedeniyle davacının Akbank İMES şubesindeki hesabına 12.03.2008 tarihinde yatırıldığını, feshin haklı nedenle yapılmış olması nedeniyle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını, davacının fazla çalışmasının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının işyerinde amiri konumunda bulunan müdür ve genel müdüre yönelik hakaret içeren sözler sarf ettiği, yüksek sesle bağırarak "Şerefsizler" şeklinde hakaret ettiği, bu nedenle davacının iş aktinin tazminata hak kazanmayacak şekilde haklı nedenle feshedildiği, davacının fazla mesai ücret ve ikramiye alacaklarının ödendiği hususunun davalı işverenlikçe usulüne uygun ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davacı ve davalı tarafça temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretinin hesabında tanık beyanına dayanılmış olup, bu konuda beyanda bulunan tanıklardan birisi davalı işyerinde hiç çalışmamış, diğer tanık ise davacı ile birlikte 2 yıl çalışmıştır.
Tanığın davacı ile birlikte çalıştığı süreler dışındaki çalışma sürelerini bilmesi mümkün olmadığından, Mahkemece fazla çalışmaya ilişkin ispat yükünü taşıyan davacının birlikte çalışma dışındaki dönemlerde fazla çalışma yaptığı iddiasını ispatlayamadığından bu sürelere ilişkin talebinin reddi gerekirken, tüm dönem için işyerinde çalışmayan ve kısmen çalışan tanık beyanına göre hesaplama yapan bilirkişi raporuna dayanılarak fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
Ayrıca, hesaplamaya esas alınan ücret tutarı bilirkişi tarafından soyut olarak saptanmış olup, hesaplamaya esas alınacak dönemdeki imzalı ücret bordrolarında gösterilen ücretlere göre fazla çalışma alacağının hesaplanmaması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.