MAHKEMESİ : Gerede Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2012
NUMARASI : 2006/261-2012/599

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı O.. A.. vekili, davalı T.. Y.. vekili, davalı M.. Y.., davalı idare vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işletenleri, sürücüleri ve trafik (ZMSS) sigortacıları olduğu araçların tali kusurlu olarak sebebiyet verdikleri, davalı Karayolları Genel Müdürlüğü"nün de bakım, güvenlik ve denetiminden sorumlu olup asli kusurlu olarak yoldaki gizli buzlanmayı engellememesi (önlem almaması) sebebiyle meydana gelen trafik kazasında davacı Ö.. Ö.."ın sürücüsü olduğu araç içinde bulunan davacı Özkan"ın babası A.. Ö.. ile oğlu F.. Ö.. vefat ettiğini, davacı Beyhan"ın kazada ölen Furkan"ın annesi, Ali"nin gelini olduğunu, davacı Hatice"nin Ali"nin eşi Furkan"ın babaannesi, davacı Serkan"ın da müteveffa Ali"nin oğlu olduğunu ileri sürerek, davacılar için maddi (destekten yoksun kalma) tazminat ile manevi tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davalı M.. A.. hakkındaki davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davacı S.. Ö.."ın maddi tazminat talebinin reddine, davacı S.. Ö.."ın manevi tazminat talebi ile diğer davacıların maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı O.. A.. vekili, davalı T.. Y.. vekili, davalı M.. Y.., davalı idare vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalı sürücüler E.. I.., T.. Y.. ve M.V..Ş.. yargılandıkları Bolu Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/44-124 sayılı dosyasında olayda kusursuz bulunmaları nedeniyle beraet etmiş olmalarına göre davacıların aşağıda yazılı bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar vekili 29.4.2010 günlü dilekçesi ile davalılardan M.. A.. aleyhindeki davayı atiye terk ettiklerini bildirmiş olmasına rağmen sözü geçen dilekçeye göre işlem yapılmayarak adı geçen davalı aleyhindeki davanın esastan reddi ve davalı lehine nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
3-Davalı Karayolları Genel Müdürlüğü kamu tüzel kişisi olup görmekle yükümlü bulunduğu kamu hizmeti sırasında verdiği iddia olunan zararlardan dolayı sorumluluğu özel hukuk hükümlerine tabi değildir. Kamu tüzel kişilerinin yasalar tarafından kendilerine verilen görev ve yetkileri kullanırken oluşan zararlar niteliği itibariyle hizmet kusurundan kaynaklanmakta olup bu zararların tazmini amacıyla anılan idarelere karşı hizmet kusurlarına dayanılarak İdari Yargılama Usul Kanunu 2.madde hükmü uyarınca idari yargı yerinde tam yargı davası ikamesi gerekmektedir. (11.2.1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı)
Somut olayda, davacılar vekili, davalı idare dışındaki davalıların tali kusurlu olarak, davalı Karayolları Genel Müdürlüğü"nün ise; bakım, güvenlik ve denetiminden sorumlu olup asli kusurlu olarak yoldaki gizli buzlanmayı engellememesi (önlem almaması) sebebiyle meydana gelen trafik kazası nedenine (hizmet kusuruna) dayalı olarak dava açmıştır.
Buna göre, görev-yargı yolu yargılamanın her aşamasında mahkemece resen dikkate alınacak hususlardan olduğundan, davalı kurum yönünden idari yargının görev alanına giren uyuşmazlıkta yargı yolu yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
4-Mahkemece hükmü temyiz eden .... plakalı araç işleteni davalı O.. A.., ...... (... 573) plakalı araç sürücüsü davalı T.. Y.. ve ..... plakalı araç işleteni davalı M.. Y.. hakkında yazılı şekilde tazminata hükmedilmiş ise de; anılan bu araçların sürücüleri (davalılar E.. I.., T.. Y.. ve M.V.. Ş..) hakkında Taksirle Ölüme ve Yaralanmaya Sebebiyet Verme suçu nedeniyle Bolu Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2011/44-124 E/K. sayılı dosyası ile görülen ceza davası sonunda, olayda kusurlarının bulunmaması nedeniyle ayrı ayrı kurulan beraat kararlarının eldeki hükümden önce kesinleştiği görülmektedir. Borçlar Kanunu"nun 53.maddesi (6098 S.TBK"nun 74.maddesi) uyarınca, hukuk hakiminin ceza mahkemesince belirlenen maddi olgu ile bağlı olacağı açıktır.
O halde, temyiz eden bu davalıların kesinleşen ceza mahkemesi kararı ile zarardan sorumluluklarının bulunmadığı sabit olduğundan ve ceza mahkemesince belirlenen bu maddi vakıa eldeki dava yönünden bağlayıcı olduğundan, mahkemece bu davalılar hakkındaki davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
5-Bozma nedenlerine göre davalılar M.. Y.., O.. A.. ve Karayolları Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekili, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili, (4) nolu bentte açıklanan nedenlerle de davalılar O.. A.., T.. Y.. ve M.. Y.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın adı geçen taraflar yararına BOZULMASINA, (5) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar M.. Y.., O.. A.. ve Karayolları Genel Müdürlüğü vekillerinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden tüm taraflara geri verilmesine 20.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.