MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı-birleşen dosya davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili asıl dava dilekçesinde, müvekkilinin 10/10/2007 tarihinden itibaren ve halen davalı şirkete ait mağazada satış danışmanı olarak ve en son net 950 TL maaş ile aylık ortalama 1.000 TL prim alarak çalıştığını, müvekkilinin çalıştığı süre içerisinde ilk 4 yıl 10:00-22:00 saatleri arasında daha sonra değişen şekillerde 10:00-22:00, 10:00-18:00 ve 14:00-22:00 saatleri arasında hafta sonları, resmi ve dini bayramlar dahil olmak üzere çalıştığını ancak karşılığı ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili birleşen dava dilekçesinde ise, müvekkilinin davalı işverene karşı işçilik alacak talebiyle açtığı davadan sonra davalı şirket tarafından müvekkilinin çalıştığı mağazanın değiştirildiğini, yıllık izne çıkartılıp son olarak da işten haksız şekilde çıkartıldığını, net maaşının son zamla birlikte 1.073,50 TL olduğunu ve ayrıca maaşa ilave olarak kardan %0,5 prim aldığını ve priminin aylık ortalama 1.000 TL’ye tekabül ettiğini, son yıllık izninin ise kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin alacağının, davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili asıl dava cevap dilekçesinde, davacının müvekkili şirkette 10/10/2007 tarihinden itibaren satış danışmanı olarak çalıştığını, davacının 10/10/2007-29/02/2012 tarihleri arasında İstinye park Benetton mağazasında, 01/07/2012 tarihinden itibaren de Mağazasında çalıştığını, davacının çalışma saatlerinin haftada 45 saat olduğunu, mağazada vardiya usulü ile çalışma yapıldığını, davacının daha önce çalıştığı İstinye park Mağazasında da haftada 1 gün 10:00-22:00 saatleri arasında diğer günler ise 10:00-18:00 ve 14:00-22:00 saatleri arasında çalışma yapıldığını, davacının fazla çalışmasının bulunmadığını, fazla çalışma yapılması halinde buna karşılık serbest zaman uygulamasının bulunduğunu, ayrıca yapılan fazla mesailerin maaş bordrolarında tahakkuk ettirilerek davacıya ödendiğini, iş sözleşmesinin 8. Maddesi gereğince davacının ücretinin fazla mesai ücretleri de dahil olarak kararlaştırıldığını, davacının belli hedeflerin gerçekleşmesi halinde prime hak kazandığını, primlerin bordrolarda görüldüğü üzere kendisine ödendiğini, davacının prim almak için işverenin talimatı olmaksızın yaptığı çalışmalar karşılığını talep etmesinin mümkün olmadığını, davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının karşılığının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili birleşen dava cevap dilekçesinde, davacının 01/07/2013 tarihinde Mağazası Benetton standa görevlendirilmesinin yapıldığını, davacının aylık ücretinin de brüt 1.220 TL’ye yükseltildiğini, çalışma özlük haklarında başkaca bir değişiklik yapılmadığını, atamasının rutin bir rotasyon uygulaması olduğunu ve davacının şirkete dava açmasının rotasyon uygulamasında hiçbir etkisinin bulunmadığını ve davacıya herhangi bir ayrımcılık yapılmadığını, buna rağmen davacının 26/06/2013 tarihinde sosyal medya hesaplarından işveren hakkında asılsız söylemlerde bulunduğunun tespit edildiğini ve bu paylaşımların müvekkili işvereni küçük düşürmek amacı taşıdığını, bu nedenle davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacıya kullanmamış olduğu 20 günlük izin ücretinin Temmuz/2013 bordrosuna tahakkuk ettirilerek banka hesabına yatırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının sosyal medya paylaşımlarında, davalı şirket, şirket yöneticileri ve şirketin meri davada tanık olarak ismini bildirdiği kişilerin hedef alarak paylaşımda bulunulduğu, bu sebeple işverenin iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu, davacının haftada 6,5 saat fazla mesai yaptığı ancak iş sözleşmesindeki hüküm gereği davacının yıllık 270 saat fazla mesai ücreti maaşın içinde değerlendirileceği gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin alacak taleplerinin reddine, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacak talepleri ise kısmen kabul edilmek suretiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. Ancak ücretin asgari ücret veya asgari ücret civarında olması halinde fazla mesainin ücret içinde ödendiğinin kabulüne imkan yoktur.
Hasılata bağlı günlük yevmiyeli olarak çalışan işçilerin yevmiyelerinin miktarı günlük çalışma süresine bağlı olup, ne kadar çok çalışırsa yevmiye artacağından çalışılan tüm saatlerin normal ücreti yevmiye içerisinde alındığından fazla çalışma ücretinin zamsız tutarının yevmiyenin içinde ödendiği kabul edilerek fazla çalışma ücretinin sadece %50 zamlı kısmı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta davacı, dava tarihinde net 773,33 TL aylık ücret almakta olup, dava tarihindeki 2013 yılı birinci dönem asgari ücreti ise net 773,01 TL dir. Bu durumda sözleşme de bu hususta hüküm bulunmakla birlikte fazla mesainin ücret içinde ödendiği kabul edilemez. Ancak davacının satış üzerinden prim aldığı anlaşıldığından davacının tanık anlatımlarına göre belirlenen haftada 6,5 saat fazla mesai ücret hesabında sadece %50 zamlı kısmının hesaplanıp hüküm altına alınması yerine, yıllık 270 saat fazla mesai aylık ücret içinde değerlendirilerek sonuca gidilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.