MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 01/03/2004-24/07/2013 tarihleri arasında yönetici mimar, müşteri hizmetleri koordinatörü olarak en son net 4.700,00 TL. aylık ücretle çalıştığını, mesaisinin hafta içi ve haftada en az 4 gün 08:30-22:00 saatleri arasında olduğunu ancak çoğu zaman çalışmanın saat 23:30 ve sonrasına sarktığını ve yılda en az 10 defa sabaha kadar çalıştığını, Cumartesi günleri ise saat 20:00’ye kadar çalıştığını ve bu çalışmaların bazen ofis içinde bazen de ofis dışında gerçekleştiğini, resmi bayramların tümünde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, iş akdinin müvekkili tarafından yaş hariç emeklilik koşulları nedeniyle feshedildiğini ancak davalı işverence müvekkilinin almaya kazandığı tazminat ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini, sonrasında ise Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilen ücreti üzerinden müvekkilinin hesabına 20.777,22 TL. ödeme yapıldığını, ödemenin müvekkilince kabul edildiğini, noter kanalıyla müvekkilinin bakiye alacaklarının talep edildiğini ancak davalı işverence ödeme yapılmayacağının bildirildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kıdem tazminatının ödendiğini, talep ettiği diğer işçilik alacaklarının ise bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kıdem tazminatı ile yıllık izin alacak talepleri tamamen kabul, fazla mesai ve asgari geçim alacak talepleri kısmen kabul ve hafta tatili alacak talebi ise reddedilmek suretiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı fazla mesai yaptığını ve karşılığı ücretinin ödenmediğini ileri sürmekte, davalı ise davacının fazla mesai alacağının bulunmadığını savunmaktadır. Dinlenen taraf tanıkları hafta içi 5 gün 09 ila 18 saatleri arasında, Cumartesi günleri ise 09 ila 13 saatleri arasında çalışıldığını açıkladıktan sonra iş durumuna göre ihtiyaç ortaya çıkarsa olağan mesai saatlerinin dışında fazla mesai yapıldığını açıklamışlardır. Öncelikle ara dinlenme süresi de gözetildiğinde olağan çalışma saatlerine göre davalı işyerinde fazla mesai yapılmamaktadır. Bir kısım tanığın ihtiyaç olduğunda olağan çalışma saatlerinin dışında da çalışma yapıldığı şeklindeki beyanları ise tarih, periyot, süre gibi hesabı mümkün kılacak hiçbir unsuru içermediği için davacının fazla mesai iddiasını hesaba elverişli şekilde ispat ettiği söylenemez. Bu itibarla, ispatlanamadığı için reddi gereken fazla mesai talebinin, bilirkişinin tamamen varsayımsal olarak belirlediği fazla mesai sürelerine istinaden yaptığı hesaba değer verilerek kabulü hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.