Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK’nun 82/12.maddesinde; "borçlunun haline münasip evinin kıymeti fazla ise, bedelinden haline münasip bir ev alınabilecek miktarı borçluya bırakılmak suretiyle satılır" hükmü getirilmiştir. Mahkemece mahallinde yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda meskeniyet iddiası reddedilen şikayetçilere ait taşınmazların kıymeti, borçlunun haline münasip evi alabileceği değerden fazla ise, haline münasip evi edinebileceği miktardan az olmamak kaydıyla satılmasına, haline münasip evi edinebileceği miktarın kendisine, fazlasının alacaklıya ödenmesine karar verilmesi gerekir. Borçluların haline münasip evinin tespiti yapılırken halihazırda oturdukları Dikmen veya Söğütözü semtlerinde değil de, Ankara’nın daha mütevazi bir semtinde edinebilecekleri bir konutun değerinin esas alınması gerekir.
Ayrıca şikayetçi S.E. adına kayıtlı 27529 ada 1 parselde bulunan 32 no’lu bağımsız bölümde Türkiye İş Bankası lehine ipotek olduğu görülmektedir. Bu kişinin daha önce ipotek ettiği taşınmazı hakkında sonradan meskeniyet iddiasında bulunabilmesi için, ipoteğin mesken kredisi, esnaf kredisi, zirai kredi gibi zorunlu olarak kurulmuş ipoteklerden olması gereklidir. Aksi takdirde meskeniyet şikayetinden vazgeçilmiş sayılır. Bu durumda, somut olayda, taşınmazın üzerindeki ipoteğin mahiyeti ilgili bankadan sorulmalı, ipoteğin hangi amaçla tesis edildiği saptanıp, oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 02/11/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.