MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki koruma kararının kaldırılması istemine ilişkin davada ... 2. Çocuk Mahkemesi ve ...2. Aile Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Dava, mağdur çocuk hakkında verilen bakım ve koruma kararının kaldırılması istemine ilişkindir.
Çocuk Mahkemesi"nce, koruma kararının kaldırılması veya uzatılması konusunda koruma kararını veren mahkemenin görevli olduğu gerekçesiyle,görevsizlik kararı verilmiştir.
Aile Mahkemesi ise, 5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasasının 26/3. Maddesi ve 2828 sayılı SHÇEK"nin 22. maddesi gereğince, Aile Mahkemesinin görevli olmadığını belirterek görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
Dosya kapsamından, Şanlıurfa 2. Aile Mahkemesinin kararı ile çocuk hakkında bakım ve koruma kararı verildiği, talebin bu kararın kaldırılması istemine ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
2828 Sayılı Yasanın 22.maddesinde, "Korunmaya muhtaç çocukların reşit oluncaya kadar bu kanun hükümlerine göre kurumca kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp yetiştirilmeleri ve bir meslek sahibi edilmeleri hususundaki gerekli tedbir kararı yetkili ve görevli mahkemece alınır." denilmektedir.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun çocukların korunmasına, hakların ve esenliklerin güvence altına alınmasına ilişkin usul ve esasların düzenlenmesini amaç eden 1. maddesi ve korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında alınacak tedbirler ile suça sürüklenen çocuklar hakkında uygulanacak güvenlik tedbirlerinin usûl ve esaslarını kapsamına alan 2. maddesi ile koruma ihtiyacı olan çocuklar ile suça sürüklenen çocuklar ayrı ayrı değerlendirilmiş ve aynı kanunun 3/a-1 maddesi ile “korunma ihtiyacı olan çocuk” ve 3/a-2 maddesi ile “suça sürüklenen çocuk” kavramlarının tanımları yapılmıştır.
Aynı Kanun’un 3 maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi ile 7/1 maddeleri uyarınca koruyucu ve destekleyici tedbirlerin "çocuk hakimi" tarafından alınacağı, görevli mahkemeler yönünden ise suça sürüklenen çocuklardan söz etmeyen geçici 1. maddesinin 4. fıkrasında, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde, bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında tedbir kararlarının, görevli aile ve asliye hukuk mahkemelerince alınacağı belirtilmiştir. Yine görevli mahkeme yönünden 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 26. maddesinin 1, 2 ve 3. fıkrası ile bu kanunun uygulamasına ilişkin yönetmeliğin, usul ve esaslar hakkındaki 4. maddenin (I/e) fıkrası ile "mahkeme; çocuk mahkemeleri ile çocuk ağır ceza mahkemelerini, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde aile yada asliye hukuk mahkemeleri ile ceza mahkemelerini" şeklinde görevli mahkemeler belirtilmiştir.
Yine aynı yasanın 9. maddesinde “Derhâl korunma altına alınmasını gerektiren bir durumun varlığı hâlinde çocuk, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu tarafından bakım ve gözetim altına alındıktan sonra acil korunma kararının alınması için Kurum tarafından çocuğun Kuruma geldiği tarihten itibaren en geç beş gün içinde çocuk hâkimine müracaat edilir. Hâkim tarafından, üç gün içinde talep hakkında karar verilir. Hâkim, çocuğun bulunduğu yerin gizli tutulmasına ve gerektiğinde kişisel ilişkinin tesisine karar verebilir.” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, koruma kararının kaldırılması talep edilen çocuğun 5395 Sayılı Yasa"nın 3. maddesinde tanımı yapılan korunma ihtiyacı olan çocuklardan olup, 5395 sayılı Yasa"nın 9. maddesi ile amaç ve kapsamını düzenleyen 1 ve 2 maddeleriyle görevli mahkeme yönünden yukarıda yapılan açıklamalar birlikte (Hukuk Genel Kurulunun 21.11.2012 tarih ve 2012/2-654 esas 2012/817 karar sayılı kararı) değerlendirildiğinde, bu kanun Kapsamında tedbir talepleri ile ilgili olarak Çocuk Mahkemeleri yetkili kılınmıştır.
Bu durumda, davanın ... 2. Çocuk Mahkemesinde görülmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK."nun 21.ve 22. maddeleri gereğince ... 2. Çocuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.