Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/153
Karar No: 2020/20138
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2018/153 Esas 2020/20138 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı haksız şekilde işten çıkarıldığını ve kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, ücret ve fazla çalışma karşılıklarını alamadığını iddia ederek davalı şirkete dava açmıştır. İlk derece mahkemesi davacının fesih haklı olduğunu belirleyerek davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, istinaf süresi geçtikten sonra davalı vekili tarafından istinaf başvurusu yapılmıştır. Bölge adliye mahkemesi davacının istinaf talebini esasa uygun bulurken, davalının talebini süre açısından reddetmiştir. Temyizde ise, istinaf başvurusunun süresinde olduğu belirtilerek Bölge Adliye Mahkemesinin kararının bozulması ve dosyanın tekrar incelenmesi gerektiği kararına varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b.1 maddesi
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 355. maddesi
9. Hukuk Dairesi         2018/153 E.  ,  2020/20138 K.

    "İçtihat Metni"



    BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01.06.1990 tarihinden askerlik sebebiyle ayrıldığı 10.08.1994 tarihine kadar çalıştığını ve askerlik hizmetinin bitiminden sonra da 01.04.1995 tarihinden 10.08.2014 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını ve iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini, ancak kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini, davacının çalıştığı süre boyunca muhasebe müdürü olarak çalıştığını, gerek şirketin ve gerekse şirket sahibinin muhasebe kayıtlarını tuttuğunu, müvekkilinin 2009 ve 2010 yıllarında aldığı ücretin 2.000,00 TL net aylık iken son yıllarda hiç zam yapılmadığını ve uzun süre 3.000,00 TL net aylık ücret olarak belirlenmiş ise de tüm kayıtlarda yasal asgari ücret olarak gösterildiğini, muhasebe müdürü olarak çalışan birinin asgari ücret ile çalışmasının hayatın ve çalışma hayatının gerçekleri ile örtüşmediğini, bu nedenle emsal ücret araştırması yapılmasının istediklerini, davacının özverili çalışmalarının son zamanda davalı tarafça suistimal edilerek ücretlerinin bir kısmının belirsiz zamanlarda ödendiğini ve çoğu zaman da ödenmediğini, uzun bir dönem ücret alamayan davacının banka kredileri ile geçimini sağlamak zorunda kaldığını, 2009 ve 2010 yıllarında 2.000,00 TL net aylık ile çalışan müvekkiline 2011 yılında 3.000,00 TL net aylık verilmeye başlandığını, daha sonraki yıllarda hiç ücret zammı yapıldığını, iyi niyetli olarak müvekkilinin bu durumu kabul ettiğini ancak ödemeleri buna rağmen tam alamadığını, davalıya ait muhasebe kayıtları incelendiğinde müvekkilinin hangi aylarda ne kadar ücret aldığı ve ne kadar alacağı kaldığının sarih olarak görüleceğini, bu nedenlerle müvekkilinin hak kazanmasına rağmen ödenmeyen ücretlerini talep etmek zorunda kaldığını, müvekkilinin çalıştığı tüm süre boyunca yılda 1-2 günü geçmeyen mazeret izinleri dışında hiçbir yıllık ücretli izin kullanmadığını, kullandırılmayan yıllık izinlerin karşılığının da ödenmediğini, davalı şirketin taşımacılık işi yaptığını ve bu işin doğası gereği işin günlük 7.5 saatlik sınırlar içinde kaldığını, müvekkilinin çalışma saatlerinin genelde geceleri de devam ettiğini, müvekkilinin yaptığı fazla çalışmaların da karşılığının ödenmediğini, iş bu dava ile fazla çalışma karşılığı ücretlerinin de ödenmesini talep ettiklerini, yine davalı şirketin iştigal konusu sebebiyle müvekkilin çalışmaları hafta tatilleri ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de devam etmiş ise de karşılığı ücretlerin ödenmediğini, işin doğası gereği davalı şirkette çalışmaların gerek hafta sonları gerekse ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de devam ettiğini ileri sürerek, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin ve ücret, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının kendisi de dahil tüm personelin özlük dosyasını tuttuğunu, bordrolarını düzenlediğini, özetle personel ve muhasebeye ilişkin tüm kayıtların tanzimi ve uygulamasından sorumlu olarak görev yaptığını, müvekkili şirketten kendi isteği ile ayrılan davacının haksız iddia ve taleplerinin temelini hazırlayabilmek için kendi çıkış bildirgesini "04" koduyla ilgili kuruma verdiğini, müvekkili şirkette bu işi yapmaya yetkili kişinin davacının bizzat kendisi olduğunu, 25 yıla yakın çalışan davacının tüm çalışma süresince fazla mesai yaptığı, yıllık izin ücretli izinlerini kullanmadığı, tüm hafta tatilleri ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı yönündeki iddialarının davacının diğer iddiaları gibi gerçeği yansıtmadığını, davacının tüm çalışma süresi boyunca 09:10-09:15 saatleri arasında iş başı yaptığını, öğlen 1,5 saat ara dinlenmesinin olduğunu, hiç bir zaman 18:00’den sonra çalışmasının olmadığını, tüm çalışma süresi boyunca hafta tatili ve genel tatillerde izin yaptığını ve yıllık izinlerini eksiksiz hatta fazlasıyla kullandığını, davacı tarafından dosyaya sunulan ve müvekkili şirketten aldığı maaşın 2.000,00 TL olduğunu gösterir belgenin davacının kredi çekmek üzere maaşının 2.000,00 TL olduğunun bildirilmesi talebi üzerine verilmiş bir belge olup bu duruma uygulamada sıklıkla karşılaşıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
    İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
    İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    İstinaf Başvurusu:
    İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davacı ve davalı vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
    Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
    Bölge Adliye Mahkemesince, davacının istinaf başvurusu yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince başvurunun esastan reddine; davalının istinaf başvurusun ise süreden reddine karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesi gereğince istinaf incelemesi, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır. Ancak, bölge adliye mahkemesi kamu düzenine aykırılık gördüğü takdirde bunu resen gözetir.

    Somut uyuşmazlıkta, İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekiline 14.12.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekilince karara karşı 18.11.2016 tarihinde istinaf başvurusunda bulunulmuştur. İstinaf talebi süresinde olup, gerekçeli karar tebliğinden sonra süresinde gerekçeli istinaf dilekçesinin sunulmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, Bölge Adliye Mahkemesince 6100 Sayılı Kanun’un 355. maddesi gereğince kamu düzeni ile sınırlı olarak inceleme yapılması gerekirken istinaf talebinin süreden reddine karar verilmesi hatalıdır. Kaldı ki, Bölge Adliye Mahkemesi kararında istinaf süre tutum dilekçesinin süresinde verildiği belirtilmesine rağmen, başvurunun süreden reddine karar verilerek yazılı şekilde hüküm kurulması çelişkili olmuştur.
    SONUÇ:
    Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi