Danıştay 3. Daire 2018/441 Esas 2021/2949 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/441
Karar No : 2021/2949

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/ …
VEKİLİ : Av….
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, "Bursa ili, … ilçesi, … Köyü … ada … parsel"de bulunan … no'lu mesken niteliğindeki taşınmazı üzerine uygulanan hacizlerin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 70. maddesinin 11. bendinde, borçlunun haline münasip evinin ancak evin değeri fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alınabilecek miktarının borçluya bırakılması kaydıyla haczedilebileceğinin hükme bağlandığı, Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine davalı idarece dosyaya sunulan bilgi ve belgelerden, hacze konu taşınmazın davacının haline münasip evinden daha fazla değere sahip olduğu yolunda tespit yapılmadığı anlaşıldığından uygulanan hacizlerde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu hacizler kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : … Vergi Dairesi Müdürlüğünün haczinin üçüncü sırada olduğu, bu nedenle davacının haline münasip evi olup olmadığı yönünde tespit yapılmadığı, hacze konu evin satılması halinde satış bedelinden borçluya haline uygun bir ev almasını sağlayacak miktar ayrıldıktan sonra kalanının haczedileceği, borçlunun başka bir evinin olmamasının hacze engel teşkil etmeyeceği, dava konusu haciz işlemlerinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Dava konusu taşınmazın haline münasip tek evi olduğu, evin satılması halinde satış bedelinin aleyhine yapılan diğer takip dosyalarına aktarılacağı dikkate alındığında aynı nitelikte bir evi almasının mümkün olamayacağı, kararın yargısal içtihatlara uygun düştüğü belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.