Danıştay 4. Daire 2016/11962 Esas 2021/3058 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/11962
Karar No : 2021/3058

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... - ... Elektronik Ticaret ve Pazarlama Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2011/6, 7, 8, 9, 11 ve 12 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının faturalarını alarak kayıtlarına intikal ettirdiği Hocapaşa Vergi Dairesi mükellefi ... ve Fatih Vergi Dairesi mükellefi ... hakkında idarece yapılan tespitlerin söz konusu faturaların sahte olduğunu ortaya koymak için yeterli olmadığı dolayısıyla cezalı tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Hocapaşa Vergi Dairesi mükellefi ... hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı vergi tekniği raporunda özetle; Telekomünikasyon ekipman ve parçaları toptan ticareti işi ile iştigal etmek üzere 26/11/2010 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, defter ve belgelerin ibraz edilmediği, 20/10/2010 tarihli yoklamada toptan cep telefonu, cep telefonu aksesuarı ticareti ile uğraştığı, işyerinde büro malzemeleri bulunduğu, 27/10/2010 tarihli yoklamada işyerinin kapalı olduğu, 03/11/2010 ve 09/11/2010 tarihli yoklamalarda da işyerinin kapalı olduğu, 29/11/2010 tarihli mükellef tarafından verilen mükellefiyetinin tesis edilmesinin istendiği dilekçeye istinaden tutulan yoklama ile muhtelif malzemelerin olduğu tepit edildiği ve 26/11/2010 tarihinde mükellefiyetin tesis edildiği, 31/10/2011 tarihli yoklamada ilgili adreste başka bit mükellefin faal olduğunun tespit edildiği, 19/12/2011 tarihli ikametgah adresinde yapılan yoklamada, adresi terk ettiği, yeni adresine gidildiğinde annesinin anne-babasının ikamet ettiği, mükellefin adreste bulunmadığı, 2010 ila 2012 yıllarında kullanılacak yasal defterlerin noter tasdik formlarına rastlanılmadığı, 2010 yılı gelir vergisi matrahının 45.878,62 TL olduğu, 2010/10-12 dönemi gelir geçici vergisi matrahının 45.704,20 TL, 2011/1-3 dönemi geçici vergi matrahının 300.582,93 TL olduğu, geçici vergilerini kanuni süresinde ödemediği, 2010 yılı kdv matrahı toplamının 280.251,70-TL olmasına rağmen, mükelleften mal/hizmet alımında bulunan mükelleflerin Ba formu ile 6.187.158,00-TL bildirimde bulundukları,2011 yılı kdv matrahlarının toplamı 5.594.977,79 TL olduğu, ba-bs analizlerinde ilgili dönem bs formunda 134 adet belge karşılığı olarak toplam 4.922.759,00 TL mal/hizmet satışında bulunduğunu beyan etmesine rağmen mükelleften mal/hizmet alımında bulunulan mükelleflerin ba bildirimlerinde 450 adet belge karşılığı toplam 14.284.815,00 TL tutuarında mal/hizmet alımında bulunduklarının tespit edildiği, mükellefin ortak veya yönetici olduğu firmalar hakkında olumsuz tespitlerin bulunduğu, mükellefin 26/11/2010 tarihinde işe başlamasına rağmen ba-bs analizlerinde 2010/ekim döneminde 3.005.021,00 TL tutarında mal veya hizmet sattığının tespit edildiği, bu satış işlemine karşı ilgili dönem kdv beyannamesini vermediği, mal/hizmet satın aldığını beyan ettiği mükellefler hakkında olumsuz tespitlerin olduğu, 76.991,35-TL vergi borcu bulunduğu, ödenen vergi aslı tutarı bulunmadığı hususlarına yer verilerek mükellef tarafından düzenlenen faturaların sahte olarak değerlendirildiği görülmüştür.
Fatih Vergi Dairesi mükellefi ... hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı vergi tekniği raporunda özetle; mükellefin 2011 yılı için vermiş olduğu KDV beyanlarında toplam 1.143.981,85 TL tutarında KDV matrahı beyan ettiği, buna rağmen 2011 yılı için gelir vergisi beyannamesi vermediği, mükellef hakkında yapılan Ba Bs çapraz analiz sorgulamasında; mükellefin işini bıraktığını beyan ettiği 31/08/2011 tarihinden sonra mükelleften 2011/Eylül- Aralık döneminde KDV hariç 1.803.439,00 TL, 2012/Ocak-Ekim döneminde KDV hariç 535.204,00 TL tutarında mal veya hizmet aldığını beyan eden mükellefler olmasına rağmen, mükellefler tarafından 2011/Eylül-Aralık ve 2012/Ocak-Ekim dönemine ilişkin herhangi bir beyaname verildiği, mükellefin işi bıraktığı beyan ettiği tarihten sonra fatura düzenlemiş olduğu, bu hususun karşıt incelemelerde de tespit edildiği, mükellefin 2011 yılında vermiş olduğu KDV beyannamelerinde yer alan matrah toplamlarının 1.143.981,85 TL olmasına rağmen 2011 yılında mükelleften mal ve hizmet aldığı beyan eden firmaların bildirdiği toplam tutar 8.800.377,00 TL olduğu, 2012 yılında mükellef herhangi bir beyanname vermemiş olup; 2012 yılında mükelleften mal veya hizmet aldığı beyan eden firmaların bildirdiği toplam tutarın 535.204,00 TL olduğu, mükellefin 2011 ve 2012 yılı Ba-Bs bildirimi çapraz analiz sorgulaması yapıldığında; 2011 yılında mükelleften mal veya hizmet aldığını beyan eden mükelleflerin bildirdiği tutarın 8.800.337,00 TL olmasına rağmen, bu dönemde mükellefe mal satışı yaptığını veya hizmet ifasında bulunduğunu bildiren iki mükellefin bildirdikleri tutar 417.619,00 TL olduğu, bu tutarın 47.200,00 TL'si, mükellefin 2011 yılında KDV dahil 748.245,26 TL tutarında elektronik malzeme sattığı ... Elektronik Gıda Teks. İth. İhr. San. Dış Tic. Ltd. Şti. olduğu, mükellefin ... Elektronik Gıda Teks. İth. İhr. San. Dış Tic. Ltd. Şti.'nden almış olduğu malların KDV dahil 55.696,00 TL tutarında muhtelif ebatlarda rulman olduğunun tespit edildiği, mükellefin aynı rulman malzemesini, bir gün sonra ... ve Otom. Paz. Dış Tic. Ltd. Şti.'ne KDV dahil 269.999,87 TL'ye satmış olduğunun tespit edildiği, mükellefin faaliyet konusunun oto kiralama ve reklam ajansı faaliyeti olduğu göz önüne alındığında ve aynı malların bir gün arayla çok yüksek tutarla başkasına satılmış gibi fatura düzenlenmiş olduğu dikkate alındığında, mükellefin ... ve Otom. Paz. Dış Tic. Ltd. Şti'nden olan alışının gerçek olma ihtimalinin düşük olduğu anlaşıldığı, mükellefe 2011 yılında KDV hariç 370.419,00 TL tutarında mal satışı yaptığını veya hizmet ifasında bulunduğunu bildiren ... Otom. Tic. Ve San. Ltd. Şti.'nin 2008 yılı yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemiş olması nedeniyle hakkında ... tarih ve ... sayılı vergi tekniği raporu düzenlendiği, ayrıca bu mükellef hakkında sahte belge düzenleme yönünden vergi incelemesi yapıldığı ve bu incelemenin devam ettiğinin tespit edildiği, mükellefin 2011 yılında yüksek tutarda fatura düzenlenmiş olmasına rağmen çok düşük tutarda ödenecek vergi beyan ettiği, mükellefin sadece 5,94 TL tutarındaki damga vergisi borcunu ödediği, bunun dışında herhangi bir ödeme yapmadığı, bu durum sahte belge düzenleyicisi olan mükelleflerin ortak ve en belirgin özelliği olduğu, mükellefin 2011 yılı için vermiş olduğu muhtasar beyannameler incelendiğinde, mükellefin 2011/Şubat ayında iki işçi, Mart, Nisan ve Mayıs ayında bir işçi, Haziran ayında 11 işçi, Temmuz ayında 10 işçi çalıştırdığını bildirdiği, Ağustos ve Eylül aylarında herhangi bir işçi çalıştırmadığını bildirdiği, mükellefin 2011 ve 2012 yılında çalıştırdığını beyan ettiği işçiler için ödemesi gereken prim borçlarını ödeyip ödemediğinin sorulduğu, gelen cevabi yazıda mükellefin prim borçlarını ödemediği, tüm borçlarının icra-takip-haciz servisine intikal ettirildiğinin bildirildiği, mükellefin muhtasar beyannamede çalıştırdığını beyan ettiği işçiler için herhangi bir gelir (stopaj) vergisi ödemediği göz önüne alındığında, mükellefin yanında çalıştırdığını beyan ettiği işçilerin gerçek durumu yansıtmadığı, sahte belge düzenleme organizasyonun ortaya çıkmaması amacıyla işçi bildiriminde bulunulduğunu gösterdiği, mükellefin düzenlemiş olduğu faturalarla ilgili olarak yapılan karşıt incelemelerde tespit edildiği üzere; mükellefin 2011 yılında faaliyet konusu olan reklam ve araç kiralama faaliyeti ile alakasız olan sac profil, cep telefonu, organizasyon bedeli, rulman satışı gibi faturalar düzenlediğinin tespit edildiği, bu durum mükellefin sahte belge düzenleyen bir mükellef olduğunu gösterdiği hususları tespit edilmişir.
Yukarıdaki tespitlerin davacının kullandığı fatura içeriği ve miktarıyla birlikte değerlendirildiğinde, söz konusu faturalar içeriği ticareti sağlayabilecek organizasyonu bulunmayan mükelleflerden alınan faturaların sahte fatura olduğu sonucuna varıldığından belirtilen gerekçeyle verilen kararda isabet görülmemiştir.
Öte yandan; özel usulsüzlük cezalarıyla ilgili yeniden bir karar verilmesi gerektiği tabidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 08/06/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.