MAHKEMESİ :Bursa l. Aile Mahkemesi
TARİHİ :26.05.2011
NUMARASI :Esas no:2010/907 Karar no:2011/677

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan delillerden davalı babanın, kişisel ilişki nedeniyle çocuğun huzurunu tehlikeye attığı ya da çocuğa karşı yükümlülüklerine aykırı davrandığı veya çocuğa kötü davrandığı da ispat edilmemiştir. Mahkemece alınan sosyal inceleme raporunda çocuk ile baba arasında sorun olmadığı, çocukla babanın iyi ilişkiler içerisinde olduğu da belirtilmiştir. Davalı baba ile müşterek çocuk arasında yeniden kişisel ilişki düzenlemesi yapılmasını gerektirecek başka bir olgu da belirtilmemiştir. Babanın görüşme dönemlerinde çocuğun, velayeti kendisine tevdii edilen anneye geç teslim etmesi tek başına kişisel ilişkinin gözetim altında yapılmasını gerektirmez. Velayet ve kişisel ilişki konusunda; ana/baba yararı ile çocuğun yararının çatışması halinde, çocuğun yararına üstünlük tanınması gerekir. Hal böyle iken; çocuğun üstün yararı dikkate alınarak, çocukla baba arasında boşanma hükmüyle birlikte kurulan kişisel ilişkide; gerek sürenin azaltılması, gerekse ilişkinin gözetim altında yapılması suretiyle değiştirilmesini gerektirecek bir delil ve olgu bulunmadığından; talebin reddi yerine küçükle baba arasında yazılı şekilde kişisel ilişki düzenlemesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 29.01.2013 (Salı)
KARŞI OY YAZISI
Davalı, mahkemenin kişisel ilişki düzenlemesine uymamış, müşterek çocuğu Haziran ayında anneden alıp bir daha geriye getirmemiştir. Davacı anne çocuğuna, ancak 8 ay sonra polis marifetiyle kavuşabilmiştir.
Davalı, mahkemenin kendine tanıdığı kişisel ilişki hakkını açıkça kötüye kullanmıştır. Hukuk düzeni hakkın açıkça kötüye kullanılmasını korumaz (TMK. md.2).
Yerel mahkeme, davalının kişisel ilişki hakkını açıkça kötüye kullanmasını, kişisel ilişkinin kısıtlanması ve anne nezaretinde yapılması şeklinde müeyyidelendirmiş, davalıya da ihlal ettiği hak cinsinden bir kısıtlama getirmiştir.
Mahkemenin kişisel ilişkinin kısıtlanması yönündeki kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Karar kişisel ilişkinin anne nezaretinde yapılması yönünden doğru olmamıştır.
Değerli çoğunluğun, kararın reddi yönündeki görüşüne katılmam mümkün değildir. Çünkü bu durum kişisel ilişki hakkını kötüye kullanan davalının bu eylemini müeyyidesiz bırakmak ya da müeyyideyi genel hükümlere havale etmek anlamına gelir. Öz çocuğuna sürekli şiddet uygulayan bir babanın eylemi ceza kanununda müeyyidesini bulduğu halde nasıl ki; velayet düzenlemesine gerek yok diyemiyoruz. Davalının kişisel ilişki hakkını kötüye kullanmasını da müeyyidesiz bırakamayız yada müeyyideyi başka kanunlara havale edemeyiz düşüncesindeyim. Bu nedenlerle değerli çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.