MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim Sistemleri Banka veya Kredi Kurumlarının Araç Olarak Kullanılması Suretiyle Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında TCK.nın 158/1-f-son, 204/1, 43, 62/1, 52/2-4, 53. ve sanık ... hakkında TCK.nın 158/1-f-son, 204/1, 62/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların birlikte hareket ederek satın aldıkları elektrik malzemesi karşılığında suça konu Garanti Bankası ... Şubesine ait 01/09/2008 keşide tarihli, ... numaralı, 32.500 TL bedelli çeki katılan ...’a verdikleri, daha sonra sanık ...’nın aldığı malzeme karşılığında bu kez suça konu Garanti Bankası ... Şubesine ait 15/01/2009 keşide tarihli, 0175868 numaralı, 14.650 TL bedelli katılan ...’a verdiği, çeklerin bankaya ibrazında tamamen sahte olarak üretildiklerinin anlaşıldığı, bu suretle sanıkların üzerine atılı suçları işlediklerinin iddia edildiği somut olayda;
1- Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik eski hale getirme ve temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın, hükmün tebliğinin usulsüz olması nedeniyle temyiz hakkını kullanamadığından bahisle eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunduğundan, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, mahkemenin sanık hakkında temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği 12/05/2014 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilip bu karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen 18/02/2014 tarihli hükmün, sanığın savunmasının alınması sırasında bildirmiş olduğu adrese Tebligat Kanununun 21/1. maddesine uygun olarak 31/03/2014 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 28/04/2014 tarihli eski hale getirme ve temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanık ...’ nin mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
A-Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden yapılan incelemede,
Sanık savunması, katılan beyanı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
B-Nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden yapılan incelemede,
Sanık savunması, katılan beyanı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f-son maddesi uygulanırken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçe ile para cezasının alt sınırı suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olamayacağı, bu şekilde alt sınırın haksız menfaatin iki katı olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden adli para cezasına esas alınan birim gün sayısında alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından sırasıyla “4719 gün”, "5898 gün",“4915 gün” "98.300 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine sırasıyla “ 4715 gün”, “5893 gün”,“4911 gün” "98.220 TL"adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.