MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/12/2012
NUMARASI : 2009/730-2012/880

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı E.. A.. ve davalı G. Sigorta A.Ş. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı tarafın işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı oldukları araçta yolcu konumunda olan desteğin meydana gelen kazada öldüğünü açıklayıp ıslah ile artırılan davacı E.. S.. için 47.999,90 TL maddi 50.000,00 TL manevi, davacı R.. S.. 20.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faiz ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalılar E. A. ve M.. D.., ayrı ayrı dilekçeleri ile, kazanın frene bağlı teknik arızadan meydana geldiğini ileri sürerek davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, alınan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile davacı E.. S.. için 5.00,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden, 42.999,90 TL maddi tazminatın ıslah tarihinden itibaren yasal faiz ile davalılar E.. A.. ve Muhammet Değmenci"den tahsiline, sigorta şirketi yönünden 5.000,00 TL"lik tazminatın dava tarihinden, 42.999,90 TL"lik tazminatın ıslah tarihinden itibaren tahsiline, davacı E.. S.. için 25.000,00 TL manevi tazminat ile davacı R. S. için 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili, davalı E.. A.. ve davalı G.Sigorta A.Ş. vekilince
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin, davalı Engin
Ayaz ve davalı G.. Sigorta A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Davacıların murisinin ölmeden önce çiftçilik yaptığı ve hayvancılıkla uğraştığı dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda desteğin gelirinin asgari ücretten fazla olduğu belirtilerek hesaplama yapılmıştır. Murisin ölümüyle malvarlığı davacıya geçecek olup davacının söz konusu mal varlığını kiraya vereceğinden maddi bir kaybının olamıyacağı bir gerçektir. Hal böyle olunca, dosya kapsamı dikkate alındığında davacının yoksun kaldığı destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken, asgari ücret üzerinden hesap yapılması gerekirken asgari ücretin 1.36 katı üzerinden hesap yapılması isabetli görülmemiştir.
3- Mahkemece hükme esas alınan aktüerya raporunda desteğin kaza tarihi itibari ile 63 yaşında olduğu, 5 yıl daha aktif çalışabileceği kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Çalışma hayatının aktif çalışma dönemi ve emeklilik dönemini olan pasif devre olarak ayrılması ve özel yasalarında çalışma süreleri ayrık olarak belirtilmemiş (asker, polis vb. gibi) kişiler yönünden 65 yaşın aktif çalışma devresi, bakiye yaşam süresi varsa bu sürenin de emeklilik ya da çalışma hayatının sona erdiği pasif dönemini oluşturduğu Dairemiz ve Yargıtay"ın yerleşik uygulaması ile benimsenmiştir. Destekten yoksun kalma nedeniyle tazminatın hesabında 65 yaşından sonra pasif devrede zararın oluşacağı ve bu zararının asgari ücret düzeyinde bir zarar olacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
4-2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun 99/1 maddesi ile Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortasının Genel Şartlarının B-2 maddelerinde sigortacının zarar giderim yükümlülüğü, zararın ihbarı ve gerekli belgelerin sigortacıya bildirildiği tarihten itibaren 8 iş günü içinde zorunlu mali sorumluluk sigortasının poliçe limiti dahilinde tazminatı ödemekle yükümlü olup bu sürenin sonunda ödeme yapılmadığı takdirde temerrüt gerçekleşeceği öngörülmüştür. Somut olayda, Somut olayda, dosya kapsamından davalı G.. Sigorta A.Ş.’ne bu yönde bir müracaat olup olmadığı belli değildir. O halde mahkemece, davacı vekilinden usulüne uygun olarak başvurusu
olup olmadığının sorulması, başvuru mevcutsa başvurunun tebliğine ilişkin belgesi istenip, tebliğe dair gerektiğinde davalı şirket kayıtları da incelenerek tespit edilecek tebliğ tarihine 8 iş günü eklenmek suretiyle bulunacak tarihten itibaren davalı sigorta şirketinin faizden sorumlu tutulması, başvuru yoksa en erken dava tarihinde temerrüde düşürüldüğünün kabulü ile dava tarihinden itibaren faizden sorumluluğuna hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
5-Davalı sigorta şirketinin temyiz itirazına gelince, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanun’unun 92. maddesinin (f) bendi ile Zorunlu Mali Mesuliyet Sigortası Genel Şartlarının A.3.maddesinin (e) bendi gereği manevi tazminat poliçe teminatı kapsamı dışındadır. Davada, davalı sigorta şirketinden maddi tazminat talebinde bulunulduğu halde diğer davalı aleyhine hükmedilen manevi tazminat miktarı yönünden davalılar yönünden hesaplanan yargılama gideri ve harçtan davalı sigorta şirketinin sorumlu tutulmaması gerekirken yazılı şekilde diğer davalılarla birlikte sorumluluğuna karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin, davalı E.. A.. ve davalı G.. Sigorta A.Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2,3,4 ve 5 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin, davalı E.. A.. ve davalı G.. Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalılar E.. A.. ile G.. Sigorta A.Ş"ne geri verilmesine 25.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.