MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı vekili, davacı işçinin kıdem tazminatının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, “davacının ailevi nedenlerle istifa ettiği, bu dilekçesinden önce kuruma başvurmadığı, istifa tarihinden çok sonra başvurduğu, davacının kıdem tazminatına hak kazanma koşullarını kazanmadığı” gerekçesi ile davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 30.04.2012 gün ve 2010/4680 Esas, 2012/15045 Karar sayılı kararı ile “davacının iş akdini feshettiği 16.08.2005 tarihinde 1475 sayılı yasanın 14/5. maddesine göre yaşlılık aylığı bağlanması için öngörülen sigortalılık süresini ve prim ödeme gün sayısını doldurduğu anlaşılmakla kıdem tazminatı talebinin kabulü gerekirken reddinin hatalı olduğu” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “davacının iş sözleşmesinin sonlandırıldığı 16.08.2005 tarihte ayrılma dilekçesinde emekliliğe hak kazandığını belirtmediği, irade beyanına değer verilmesi gerektiği, davayı da 10.02.2009 tarihinde çok sonra açtığı, fesih beyanındaki iradi beyanının hukuksal sonuçlarına katlanmak zorunda olduğu” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “davacının iş akdini feshettiği 16.08.2005 tarihinde 1475 sayılı yasanın 14/5. maddesine göre yaşlılık aylığı bağlanması için öngörülen sigortalılık süresini ve prim ödeme gün sayısını doldurduğu anlaşılmakla kıdem tazminatı talebinin kabulü gerekirken reddinin hatalı olduğu” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 13.05.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.