MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/09/2009 ile 14/11/2012 tarihleri arasında davalı şirket bünyesinde "beverage" olarak kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, her ne kadar müvekkilinin davalı şirket bünyesinde işe başladığı tarihten iş akdinin feshine kadar aralarında kısmi süreli çalışma adı altında iş sözleşmesi kurulmuş ise de davalı işverenin iş bu sözleşmenin amacını aşarak part time personel tanımlaması ile fakat tam süreli iş sözleşmesi kapsamında müvekkilini çalıştırdığını, haftada sadece 1 gün izin kullandırdığını, çalışma çizelgeleri ve maaş bordroları incelendiğinde müvekkilinin çoğunlukla haftada 48 saat çalıştırıldığını, müvekkilinin tam süreli çalıştırılıyor olmasına rağmen kadrolu olarak çalıştırılan personele tanınan imkanların kendisine tanınmadığını, 2012 yılı Ağustos ayı sonuna kadar gerçekleştirmiş olduğu çalışmalar ile kadrolu işçilere ödenen primler ile sosyal sigorta ve genel sağlık sigortası primleri, sosyal yardımlar bakımından mutelif bir çok haktan mahrum bırakıldığını, 4857 sayılı yasanın 63. maddesinde ve işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinin 16. maddesinde haftalık en çok 45 saat olarak çalışmanın hüküm altına alındığını, İ.K"nun uygulanmasına ilişkin yönetmeliğin 6. maddesinde işyerinde tam süreli iş sözleşmesi ile yapılan emsal çalışmanın 3/2 oranına kadar yapılan çalışmanın kısmi süreli çalışmadır şeklinde tanımlamanın bulunduğunu oysa davalı işyerinde uygulanması gereken kısmi çalışma süresinin 30 saat olması gerekirken müvekkilinin haftada 48 saat çalıştığını iddia ederek müvekkilinin hizmetinin tam süreli olduğunun tespiti ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının kısmi süreli ve mevsimlik iş sözleşmesi kapsamında çalıştığını, sözleşme süresinin sona ermesi nedeni ile iş akdinin feshedildiğini, TİS"in 6/c maddesinde belirtilen maddelerin dışında kalması mükerrer ödemeye sebebiyet vermemesi için ikramiye, izin ve bayram yardımı, birleştirilmiş sosyal yardım, vardiya primi ücret ile birlikte ödendiğini, bireysel iş sözleşmesine göre fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğunu, TİS"ten kaynaklanan tüm hak ve alacakların eksiksiz ödendiğini, işyerinde herhangi bir baskı veya yıldırma amaçlı görevlendirme yada uygulama yapılması, mobing yapılmasının söz konusu olmadığını, sendikanın örgütlü olduğu işyerinde çalışanların davacının iddia ettiği gibi yıldırma uygulamasının söz konusu olamayacağını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, fazla mesai talep etmiş olup fazla mesai ücreti dosya içinde bulunan ve davacının tüm çalışma dönemini kapsayan parmak izi kayıtlarına dayalı olarak hesaplandığına göre (ispatın tanık beyanına dayanması durumunda yapılması icap eden) karineye dayalı makul indirim yapılması yerinde değildir.
3- Davacı işçi ile davalı işveren arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesine göre fazla mesai ücreti, aylık sabit ücrete dahil olup işyerinde uygulanan TİS"te bunun aksine bir hüküm bulunmadığına göre haftalık 5.2 saat fazla mesai ücretinin aylık maktu ücret içinde ödendiği kabul edilerek, belirlenen haftalık fazla mesai saatinden mahsubunun gerektiğinin düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 18/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.