Danıştay 4. Daire 2016/8525 Esas 2021/3493 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/8525
Karar No : 2021/3493

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi inceleme raporu uyarınca amortismana tabi bir kısım harcamalarını doğrudan gider kaydetmek ve fazladan amortisman ayırmak suretiyle kurum kazancını eksik beyan ettiğinden bahisle bulunan matrah farkı üzerinden 2010 yılına ilişkin tekerrür hükümleri uygulanarak vergi ziyaı cezalı tarh edilen kurumlar vergisi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Mahkemelerince hukuka aykırı bulunmayan havlu, bornoz, çarşaf gibi malzeme alışları yönünden bulunan kazanç farkının matraha ilavesi ve davacının 2010 yılında faydalanabileceği toplam yatırım indiriminin kazançtan tenzili suretiyle 2011 yılına devreden yatırım indirimi istisnası tutarı kaldığı, dolayısıyla 2010 yılına ilişkin ödenecek kurumlar vergisi çıkmadığı görüldüğünden dava konusu 2010 yılına ilişkin tekerrür hükümleri uygulanarak vergi ziyaı cezalı olarak yapılan kurumlar vergisi tarhiyatının hukuka uygun olmadığı; 2010 yılına ilişkin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise, havlu, bornoz, peştemal, çarşaf gibi malzemelerin alımlarının iktisadi bir bütünlük oluşturduğu ve söz konusu alımların 255 no'lu Demirbaşlar Hesabında izlenmesi gerekirken, muhasebe standartlarına, tek düzen hesap planına ve mali tablolara ilişkin usul ve esaslara uyulmayarak 740 nolu Hizmet Üretim Maliyeti Hesabında izlendiği sabit olduğundan kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka aykırı olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketin 2010 yılında satın aldığı havlu, bornoz, peştemal, çarşaf gibi malzemeleri amortisman ayırmak suretiyle itfa etmesi gerekirken bez ve keten eşya giderleri adı altında 740 no'lu Hizmet Üretim Maliyeti Hesabında muhasebeleştirdiği, ayrıca 2010 yılına ilişkin fazladan amortisman ayırmak suretiyle kurum kazancını eksik beyan ettiğinin tespit edildiği, yapılan işlemlerin mevzuata ve hukuka uygun olduğu belirtilerek Mahkeme kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.