MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili ; müvekkilinin davalıya ait firmada 10 Ocak 2009 tarihinde yönetici (şef) olarak işe başladığını ve 2011 yılının Şubat ayında işten çıkarıldığını, 14 Ekim 2011 tarihine kadar işletme müdürü olarak çalıştığını, davalı firmanın müvekkilinin kıdem ve ihbar tazminatını ödeyerek iş akdini haksız olarak feshettiğini, müvekkili işten çıkartıldığında 5.400,00 brüt, 3.750,00 TL net maaş almakta olduğunu, müvekkilinin sabah 08:00" da işe başladığını, iş yeri için mesai bitiş saatinin saat 18:30 olmasına rağmen çalıştığı süre boyunca hiçbir zaman bu saatte işten ayrılmadığını, haftanın salı ve cuma günleri hariç sürekli saat 20:30" da mesaisini bitirdiğini, salı ve cuma günleri ise gece saat 24:00" a kadar çalıştığını, salı ve cuma günleri sevkiyat günleri olduğundan her hafta salı ve cuma günleri gece saat 24:00" a kadar çalıştığını, cumartesi günleri saat 14:00" a kadar çalıştığını, çalıştığı dönem boyunca fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve milli bayramlarda çalışmasından dolayı herhangi bir ücret ödenmediğini iddia ederek fazla mesai alacağı, milli bayramlarda çalışmasından kaynaklanan ücret alacağı, hafta tatili çalışmasından kaynaklanan ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının müvekkili şirkette planlamadan sorumlu olarak çalıştığını, görev ve unvanında herhangi bir değişiklik olmadığını, davacının işini ciddiye almaması ve ürünlerdeki planlamadan kaynaklanan hataları çoğalması nedeniyle sözleşmesinin müvekkili şirket tarafından tek taraflı olarak feshedildiğini, kendisine yasal tazminat haklarının tamamının ödendiğini ve kendisinin de tüm haklarınına dair ibranameyi imzaladığını, davacının idari kadrodan çalışan personel olması nedeniyle mesaiye bağlı olarak çalışmadığını, kendisine şirket tarafından lojman imkanı verildiğini, müvekkili şirketin çalışma politikası olarak milli bayramlarda sürekli tatil uygulaması yaptığını, hafta sonu çalışmanın sadece ihtiyaç halinde cumartesi öğleye kadar çalışılmakta olduğunu ve fazla mesaiye tabi olarak ücretlendirildiklerini, bu çalışma düzeninin de işçi kadrosunu kapsadığını, idari personel açısından geçerli olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece gerekçeli kararda hafta tatili ücretinin yasal koşullarından bahsedilmiş ancak hak kazanıp kazanılmayacağı noktasında herhangi bir değerlendirmeye gidilmemiş, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bakımından ise davacının ispat yükünü yerine getiremediği açıklanarak bu alacakla ilgili reddine dair karar verileceği belirtilmiş, öte yandan aynı gerekçede her iki alacağında kabulüne karar verileceği başka bir paragrafta ifade edilmiştir. Hüküm fıkrasında ise ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı reddedilmiş, hafta tatili ücretleri bakımından ise kabule dair hüküm kurulmuş ancak bu arada bilirkişi raporunda ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı olarak saptanan miktar hafta tatili alacak kalemi olarak hüküm altına alınmıştır.
Mahkemece verilen kararda gerekçe kısmında birden fazla çelişkiye yer verildiği, gerekçeli karar ile hüküm fıkrasının çeliştiği,hüküm fıkrasının ise bilirkişi raporu ile uyumlu olmadığı anlaşılmakla somut uyuşmazlıkta HMK 297. maddesinde öngörüldüğü şekilde karar verildiğinden söz edilemez.
Mahkemece anılan maddeye dayalı olarak uulüne uygun şekilde karar veilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA,bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,18/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.