Danıştay 13. Daire 2021/2389 Esas 2021/2399 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2021/2389
Karar No:2021/2399

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Valiliği

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Enerji Üretim A.Ş.

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : .... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hâkiminin raporu ve sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle değiştirilen "İstinaf" başlıklı 45. maddesinin birinci fıkrasında, idare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabileceği; altıncı fıkrasında, bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararlarının kesin olduğu belirtilmiştir.
2577 sayılı Kanun'un 6545 sayılı Kanun'un 20. maddesiyle değiştirilen "Temyiz" başlıklı 46. maddesinin birinci fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihaî kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay'da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği; "Temyiz dilekçesi" başlıklı 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması hâlinde, kararı veren merciin, temyiz isteminin reddine karar vereceği; ilgili merciin bu kararına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; aynı maddenin yedinci fıkrasında ise, temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşılması durumunda, altıncı fıkrada sözü edilen kararın, dosyanın gönderildiği Danıştay'ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği kurala bağlanmıştır.
Aktarılan düzenlemelere göre, ilk derece mahkemelerince verilen kararlara karşı kural olarak istinaf kanun yoluna başvurulabileceği, ancak 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinde tahdidî olarak sayılan uyuşmazlıklarla ilgili kararlara karşı istinaf kanun yolundan sonra temyiz kanun yoluna da başvurulabileceği açıktır. Anılan maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen "konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idarî işlemlere karşı açılan davalar" ile (m) bendinde belirtilen "düzenleyici ve denetleyici kurullar tarafından görevli oldukları piyasa veya sektörle ilgili olarak alınan kararlara karşı açılan davalar" hakkında bölge idare mahkemesinin istinaf yoluyla yapılan başvurular üzerine verdikleri kararlar, temyiz edilebilecek olan kararlar arasında sayılmıştır.
2577 sayılı Kanun'un Ek 1. maddesinde, bu Kanun'da öngörülen parasal sınırların, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca Maliye Bakanlığı'nca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı belirtilmiştir. Yeniden değerlendirme oranları; 11/11/2016 tarih ve 29885 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 474 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'nde, 2016 yılı için % 3,83; 11/11/2017 tarih ve 30237 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 484 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'nde, 2017 yılı için % 14,47; 30/11/2018 tarih ve 30611 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 503 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'nde, 2018 yılı için %23,73; 23/12/2019 tarih ve 30987 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 512 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'nde, 2019 yılı için %22,58; 28/11/2020 tarih ve 31318 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 521 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği'nde, 2020 yılı için %9,11 olarak tespit edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, rüzgar enerji santrali türbin yeri olarak kullanılmak üzere 25 adet taşınmazda irtifak hakkı tesis edilen taşınmazlar için 2017 yılına ait hasılat paylarının re'sen 91.560,22-TL olarak hesaplanmasına ve Balıkesir-1. grup kapsamındaki taşınmazlara isabet eden 56.577,12-TL hasılat payı ile 91.560,22-TL üzerinden işletilen 8.789,78-TL gecikme faizinin toplamı olan 65.366,90-TL'nin davacı şirketin davalı idareden olan 96,867,38-TL alacağından re'sen mahsup edilmesine ilişkin 21/12/2018 tarih ve E.22403 sayılı Balıkesir Valiliği Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü işleminin iptali, 96,867,38-TL alacak ile gecikme faiziyle ile birlikte ihtirazi kayıtla ödenen 35.500,00-TL'nin iadesine karar verilmesi istemiyle bakılan davanın açıldığı; .... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararı ile dava konusu işlemin iptaline, dava konusu işlem nedeni ile davalı idarece mahsuba konu edilen 96.867,38-TL alacağın ve ihtirazi kayıt ile ödenen 35.500,00-TL'nin davalı idare tarafından davacıya ödenmesine karar verildiği; davalı idare tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile istinaf başvurusunun reddine, 2577 sayılı Kanun'un değişik 46. maddesi uyarınca otuz gün içinde Danıştay'a temyiz yolu açık olmak üzere karar verildiği, bunun üzerine davalı idare tarafından … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi kararının bozulması talebi ile temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Konusu para ile ölçülebilen davalara ilişkin olarak idare mahkemelerince verilen kararlara karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, bölge idare mahkemelerince verilen kararların temyize tabî olup olmadığının, istemde bulunulan parasal tutarın bölge idare mahkemelerince karar verildiği tarihteki temyiz sınırının altında olup olmadığına göre belirlenmesi gerekmektedir.
2577 sayılı Kanun'un 46. ve Ek 1. maddeleri ile 474, 484, 503, 512 ve 521 sıra no'lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri dikkate alınarak yapılan hesaplama neticesinde, konusu para ile ölçülebilen davalarda temyiz sınırının, bölge idare mahkemelerince 2016 yılında verilen kararlar için 100.000,00-TL; 2017 yılında verilen kararlar için 103.000,00-TL; 2018 yılında verilen kararlar için 117.000,00-TL; 2019 yılında verilen kararlar için 144.000,00-TL; 2020 yılında verilen kararlar için 176.000,00-TL; 2021 yılında verilen kararlar için ise 192.000,00-TL olduğu tespit edilmiştir.
Bu durumda Bölge İdare Mahkemelerinin hangi davalar hakkında verdikleri kararların temyiz edilebileceği 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinde tahdidî olarak sayılmış olup, rüzgar enerji santrali türbin yeri olarak kullanılmak üzere 25 adet taşınmazda irtifak hakkı tesis edilen taşınmazlar için 2017 yılına ait hasılat paylarının re'sen 91.560,22-TL olarak hesaplanmasına ve Balıkesir-1. grup kapsamındaki taşınmazlara isabet eden 56.577,12-TL hasılat payı ile 91.560,22-TL üzerinden işletilen 8.789,78-TL gecikme faizinin toplamı olan 65.366,90-TL'nin davacı şirketin davalı idareden olan 96,867,38-TL alacağından re'sen mahsup edilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Balıkesir Valiliği Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü işleminin iptali, 96,867,38-TL alacak ile gecikme faiziyle birlikte ihtirazi kayıtla ödenen 35.500,00-TL'nin iadesine karar verilmesi istemiyle açılan dava bu kapsamda değerlendirilemeyeceği, başka bir anlatımla, davanın konusunun 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinin 1. fıkrasının (m) bendinde belirtilen düzenleyici ve denetleyici kurullar tarafından alınan kararlara ilişkin olmadığı, ayrıca dava konusu uyuşmazlığın parasal miktarının 2021 yılı için öngörülen 192.000,00-TL'nin altında kaldığı anlaşıldığından, Bölge İdare Mahkemesi'nce istinaf başvurusu üzerine verilen işbu kararın kesin olduğu sonucuna varılmıştır.
Bu itibarla, istinaf incelemesi üzerine kesinleşen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulması hukuken mümkün olmadığından, Bölge İdare Mahkemesi kararına yönelik temyiz isteminin incelenme imkânı bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Dairemiz kararının bir örneği Mahkeme'ce … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesi'ne gönderilmek üzere dosyanın .... İdare Mahkemesi'ne gönderilmesi'ne,
4. 2577 sayılı Kanun'un 48. maddesinin yedinci fıkrası uyarınca kesin olarak 22/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.