MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 11/01/2016 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine adli yardım talebi kabul edilerek mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ..."ın tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalı ..."a ait olan ve diğer davalı ..."in sevk ve idaresinde bulunan ... plakalı ticari otomobilin davacının yaya geçidinden yürüyerek geçtiği esnada çarparak yaralanmasına ve neticeten %10 oranında sakat kalmasına sebebiyet verdiğini, kaza mahallinde tutulan 30/10/2011 tarihli trafik kazası tespit tutanağı ile ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinde alınan 12/11/2012 tarihli bilirkişi raporunda kazanın davalı sürücü ..."in kural ihlali sonucu meydana geldiğinin tespit edildiğini davacıya ise herhangi bir kusur atfedilmediğini, yapılan ceza yargılamasında davalılardan ... suçlu bulunarak cezalandırılmasına karar verildiğini, gerek sakatlık halinin ve vücuttaki sabit izlerin verdiği rahatsızlık gerekse mesleği olan balıkçılık işini yeterince yapamaması sonucunda davacının aşırı derecede üzüntü duyduğunu belirterek oluşan manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi (818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para miktarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza
olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hâkim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davalının asli ve tam kusurlu olduğu somut olayda, olay tarihi, olayın oluş ve gelişim şekli, davacının vücudunda kemik kırığı oluşacak ve sonrasında vücudunda %10 kalıcı mağduriyet oluşacak şekilde yaralandığına dair sağlık kurulu raporu ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki sebeplerle reddine 05/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.