Danıştay 4. Daire 2020/1539 Esas 2021/3530 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1539
Karar No : 2021/3530

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Boya Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden re'sen tarh edilen 2007/ 01, 02, 03, 05, 06, 07, 08, 09. ve 2008/1. dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; takdir komisyonu kararlarında atıf yapılan ve dayanak alınan, davacı şirkete fatura düzenleyen Esenler Vergi Dairesi mükellefi … Tekstil Empirme San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerden ve … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K: … sayılı kararında anılan mükellef hakkında düzenlenen aynı vergi tekniği raporunun incelenmesi sonucunda anılan mükellefin düzenlediği faturaların sahte olduğunu ispatlamaya yeterli delil bulunmaması gerekçesiyle kabul kararı verildiği, bu karar, Danıştay Üçüncü Dairesinin 25/05/2017 tarih ve E:2016/1799, K:2017/4184 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiğinden anılan mükelleften alınan faturalarda gösterilen katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçeler ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Vergi Mahkemesince verilen kararın hukuka aykırılık teşkil ettiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/06/2021 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden re'sen tarh edilen 2007 takvim yılının Ocak ilâ Eylül ve 2008 yılının Ocak dönemine ilişkin katma değer vergileri ile bu vergilerin bir katı tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendinde, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanun'da aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini (KDV) indirebilecekleri hükme bağlanmıştır. Aynı Kanun'un 34. maddesinin (1) numaralı fıkrasında ise yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinden ayrıca gösterilmek, bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği belirtilmiştir. Buna göre, katma değer vergisi indiriminden yararlanılabilmesi için bunun geçerli bir belgeye dayanması ve belgenin kanuni defterlere kaydedilmesi gerekmektedir.
Kamu hizmetlerinin finansmanında istikrarın sağlanması bakımından vergilendirme sürecinin belirli bir düzen dâhilinde işlemesi ve sonuçlandırılması gerekmektedir. Bu doğrultuda çeşitli usuller öngörülerek mükelleflerin vergi ilişkisinden doğan hak ve ödevlerini daha dikkatli takip etme zorunluluğu getirilmektedir (AYM., E.2017/24, K.2017/112, 14/6/2017). 3065 sayılı Kanunun belirtilen hükümleri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30., 341., 344. maddeleri ve 344. maddesinin atıf yaptığı 359. maddesi birlikte gözetildiğinde, katma değer vergisi indiriminin sahte bir belgeye dayanması hâlinde indirimin reddi suretiyle cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılacağı hususu mükellefler tarafından belirli ve öngörülebilir nitelikte olduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık döneminde davacı şirketin fatura aldığı Esenler Vergi Dairesi mükellefi … Tekstil Empirme San. Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunda, … tarih ve … sayılı ve … tarih ve … sayılı yoklamalarda anılan mükellefin adresten yaklaşık 1 yıl önce ayrıldığı, aynı adreste 02/10/2007 tarihinden itibaren … adlı mükellefin faaliyette bulunduğu, şirket ortağı ve müdürü …'un ikametgah adresine … tarih ve … sayılı yapılan yoklamada, şahsın adresten taşındığının beyan edildiği, diğer şirket ortağı …'ın ikametgah adresine … tarih ve … sayılı yapılan yoklamada, adreste bulunmadığı, muhtarlık kaydının olmadığı, gayri faal durumda olunmasına rağmen 2007/12. dönemine kadar yüksek matrahlı KDV beyannameleri verildiği halde ödenecek KDV çıkmadığı, adına tahakkuk eden vergileri ödemediği, başkaca bir ticari, zirai ve mesleki faaliyeti olmadığı halde münhasıran sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis edildiği, 21/04/2008 tarihi itibariyle mükellefiyet kaydının terkin edilmesi gerektiği tespitlerine yer verilmiştir.
Bakılmakta olan davada, ilgili yasa kuralları, davacının fatura aldığı adı geçen Şirket hakkındaki tespitler ile dosyadaki tarafların ileri sürdükleri iddiaların bir bütün olarak değerlendirilmesinden; anılan mükellefin bilinen adresine ve ortaklarının ikametgah adreslerine yapılan yoklamalarda ulaşılamaması, 06/06/2008 tarihinde yapılan yoklamada aynı adreste 02/10/2007 tarihinden itibaren farklı bir mükellefin faaliyet göstermesi ayrıca vergisel ödevlerini yerine getirmemesi hususları dikkate alındığında anılan mükellef tarafından davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından, aksi gerekçe ile verilen temyize konu Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.